Deze blog heb je misschien al gelezen via een van de andere kanalen waarop ik ook berichten plaats. Maar nu zo vlak voor het vertrek wordt ook deze blogsite weer afgestoft en klaargemaakt voor de komende Camino.
De ervaring helpt, ook al is dat een negatieve ervaring
In een van mijn vorige blogs heb ik het verhaal verteld dat “het wel eens mis gaat”.
Dat was in 2022, op de Camino De Norte. Blessures, niet goed voorbereid, een slechte conditie, dit waren een paar ingrediënten die er voor zorgde dat we na ruim 250 kilometer besloten om de Camino af te breken en naar huis te gaan. Deze keer dus een negatieve ervaring. Wel één die “brandstof” is voor een andere aanpak, voorbereiding, voor nieuwe plannen.
Inmiddels zijn er twee jaar voorbij en ook alweer een Camino verder, Camino Primitivo.
O ja, ik liep de Camino de Norte toen met mijn twee vrienden waar ik deze mooie wandelingen, deze mooie Camino’s mee wandel. Ook bij mij heeft het virus toegeslagen. Om gezondheidsreden is een van de vrienden definitief afgehaakt wat betreft het lopen van Camino’s. Ook dat is zo’n ervaring waar je liever niet aan denkt, maar té veel problemen ondervinden als je onderweg bent, nee, dan gaat er veel verloren van wat de Camino jou kan geven.
Goed voorbereiden dus.
Maar wat is dat nou eigenlijk “goed voorbereiden”? Dat is voor iedere Pelgrim verschillend en erg persoonlijk. Ik deel hier graag mijn voorbereiding. Als 70-jarige voel ik me gezegend met een prima gezondheid en een niet te moeilijk lijf. Maar dat neemt niet weg dat ik me lichamelijk ook wel moet voorbereiden. Ik wandel veel, bijna dagelijks door de week ruim 6 km en in de weekenden de wat grotere wandelingen met onze groep PFE (Pelgrims For Ever). Mede wandelaars die allemaal een affiniteit hebben met de Camino. Vaak zelf, meerdere keren, gelopen, vol van mooie verhalen over het bijzondere van het lopen en beleven van een Camino. Veel op pad dus.
Werk aan je conditie
Om soepel en sterk te worden en te blijven ga ik geregeld naar een sport studio PFN (Personal Fitness Nederland). Daar train ik met andere sporters, onder begeleiding om fysiek in vorm te blijven. Dat lukt
prima en lettend op mijn voeding is mijn gewicht ook keurig op niveau. Mentaal trainen doe ik door veel terug te denken aan mijn vorige Camino’s. Ja, je kunt het best je privacy- knop even op uit of in ieder geval een stukje lager zetten en ook je comfort-knop kan flink omlaag. Maar geloof me, het is een van de belangrijke onderdelen van het Camino leven wat je verrijkt. Het minimaliseren van luxe, van (tijdelijk) bezit, in een rugzak past
bijvoorbeeld echt geen luxe badkamer, luie stoel, een driedubbel matras op een boxspring, 55inch Tv-scherm, of…….alles wat we “thuis” ter beschikking hebben om
wat wij denken dat het ons leven verrijkt.
Mentale voorbereiding
Mentaal betekent ook voorbereid zijn op moeilijke dagen, die zitten er ook tussen. Wat dan helpt is het laten gebeuren zoals het gaat. Het is jouw weg, jouw Camino. Jij mag hem indelen, beleven, lopen zoals het bij jou en je omstandigheden past. Rugzak-vervoer, een stukje met de bus? Het helpt je om je vermoeide voeten en je pijnlijke rug en schouders te ontzien. Het maak je niet minder of zwak, nee het is juist sterk om dat te durven beslissen om het zo te doen. Mocht het voor mij nodig zijn, ik zou het ook zo doen. Mentaal voorbereiden is ook aan die mooie dagen denken, aan de prachtige
landschappen, de natuur en aan de ontmoetingen. Zeker niet in de laatste plaats de ontmoeting met jezelf. Niet altijd je vriendelijkste of opgewekte wandelmaatje, maar
boeiend en zeer leerzaam om daar mee op te lopen.
En dan natuurlijk thuis je uitrusting controleren, je schoenen, of indien nodig je nieuwe schoenen inlopen, je paklijst doornemen en schrappen, schrappen en schrappen. Tevreden zijn met het gewicht van je rugzak, en er mee lopen, thuis op je oefenrondjes, wen er (weer) aan, net als aan het lopen met stokken. Echt een aanrader, het scheelt je zoveel belasting op je gewrichten en ze zijn nog eens handig voor de vervelende honden of het overdadige groen wat soms op je pad komt.
Het vooruitzicht alleen al maakt me blij
Ik kijk met regelmaat naar de route die we nu gaan lopen. Want ja, we gaan weer terug naar De Norte, daar waar we gestopt zijn. Castro Urdiales, daar pakken we de draad weer op. De afspraak is; Wie er mee wil zien we op 6 september om 08:00 uur op de boulevard van Castro Urdiales om vandaar uit, na een ontbijt, de eerste etappe te gaan lopen van de tocht naar Santiago de Compostela. Ruim 585 kilometer langs deze mooie
Camino.
Dat vooruitzicht maakt me blij en geeft me een geweldig gevoel om weer de roep van de Camino te beantwoorden en op pad te gaan.
Buen Camino
Wim
