Het straten project van Peter

Wij zijn “In alle straten”. 

Impressie van het 'straten' opgenomen op Strava

Een kreet die past bij het project van Peter. Na het lopen van onze Camino in 2019 willen we alle drie, Victor, Peter en ik, sportief bezig blijven. We doen dat alle drie op onze eigen manier. Zo houden Victor en Hetty zich mede fit door veel te blijven wandelen met de rugzak. Gericht op toekomstige wandelingen die zij samen met grote regelmaat ondernemen. Vroeg in het jaar vertrekken naar het zuiden van meestal Spanje of, zoals de laatste keer, richting Portugal. Het mooie van hun aanpak is dat niets moet en alles tot op het laatste moment zo ingevuld wordt naar de mogelijkheden die er zijn en hoe het voelt. Maar ook de Camino van vorig jaar vanaf Maastricht naar Troyes. 

Bijna bij Troyes, in de regen

Oorspronkelijk was het plan om naar Rome te lopen, maar op een groot deel van de route vanaf Troyes moeten er dan dikke etappes gelopen worden van 30 of meer kilometers omdat slaapgelegenheden niet rijkelijk aanwezig zijn. Dus voor deze keer Troyes als eindpunt dik 600 km. Een record voor Hetty.

Op weg naar Troyes waar we onderweg Ankie tegenkwamen op haar Camino van huis naar Santiago

Peter heeft zijn nieuwe uitdaging gevonden in strakke schema’s vol van activiteiten van lopen, afwisselend in tempo zelfs nog met wat hardlopen, fitness enz. Kortom druk en goed bezig om het maar eens populair te zeggen. Een van de nieuwe uitdagingen is het wandelen door alle straten van Rotterdam. Ja, jullie lezen het goed, alle straten van Rotterdam. Het is niet uniek, we hebben in de lokale media al een paar keer een artikel gelezen over zeker twee andere die dit hardlopend of op de fiets ook doen of hebben gedaan. Ik heb gevraagd aan Peter of ik er een blog over mag maken. 

Peter is eind 2020 gestart en verwacht dat hij medio 2024 klaar is. Hij loopt/straat (vanaf nu is lopen dus een nieuw werkwoord geworden, nl straten.

Ik straat, hij straat, wij straten, wij hebben gestraat) niet alle dagen, en per rondje zo’n anderhalf á twee uur per keer. Peter woont in Rotterdam aan de noordkant. Ik woon in Barendrecht tegen Rotterdam Zuid aan. Toen ik van zijn project hoorde heb ik me “aangemeld” om zo af en toe mee te straten. Dat werd uiteindelijk voor mij ook een project om alle straten op Zuid mee te straten. Dat doen we op woensdag en zondag en, afhankelijk van de lengte van de straten, kunnen we per keer zo’n 12 minimaal, tot soms wel 28 straten per keer afstrepen. 

Onze 'strater'

‘Dat gaat niet hard’ hoor ik jullie zeggen, maar bedenk dat het wandelen op deze manier niet te vergelijken is met het wandelen van A naar B, of een vast rondje waar we vaak alle drie in onze eigen omgevingen gebruik van maken. Peter zoekt thuis uit welke straten er voor een dag op het programma staan. Dan bestudeert hij de lay-out en bedenkt dan de meest efficiënte route. Het is onvermijdelijk dat, om het patroontje rond te krijgen, we soms stukken van een straat dubbel starten. Thuis checkt Peter alles via een app of we echt alles hebben gestraat en verwerkt dat in zijn overzicht. Ja het wordt professioneel aangepakt. Er is een openbare database waar alle straatnamen in staan, niet helemaal up-to-date omdat er straten bij komen in de nieuwe wijken en soms een straat vervalt. 

‘Maar hoeveel straten zijn er dan?’ hoor ik jullie vragen. Voor ons altijd een leuk spelletje. ‘Nou doe eens een gok wat denken jullie?’ De antwoorden lopen zeer ver uiteen. Het antwoord: er zijn 4500 straten in Rotterdam. Dat is inclusief de straten in de havengebieden, maar ook Heijplaat (erg leuk om daar te straten).

De cijfers op een rijtje:

Aantal straten Noord : 2858

Gestraat op Noord : 1564

Nog te straten : 1294

Aantal straten Zuid : 1625

Gestraat op Zuid : 1078

Nog te straten : 0547

Voor Peter dus nog te straten (straten van Zuid en Noord bij elkaar) 1841 straten, voor mij nog te straten op Zuid 547 straten. De planning is nu zo dat we denken klaar te zijn op Zuid medio 2023 en totaal medio 2024. 

We zijn dus “In alle straten”.

Caminotier Wim

Hoogtemeters trainen bij de Rottemeren, 23 juli 2022

de drie camonotiers

Hoogtemeters trainen bij de Rottemeren.

Camino Del Norte. Het moet daar prachtig zijn om te lopen. Het is ook ruiger dan de andere bekende Frances route die we in 2019 hebben gelopen. Dat betekent dat we in onze voorbereiding ook hoogtemeters gaan trainen. Met rugzak uiteraard. Nou is Nederland vrij vlak, en om nou elke keer de Brienenoordbrug op en af te lopen is ook zowat. In Nijmegen hebben we gelopen op de Duivelsberg, zie vorige blog, dat was best pittig en prima om te trainen. Dichter bij huis hebben we in Rotterdam een mooi gebied bij de Rottemeren. Wandelpaden die pittig op en af lopen, mountainbike trails,

een hooggelegen uitkijkpunt en een uitkijktoren met het hoogste platvorm te bereiken via 110 traptreden. Perfect om daar een dag te trainen. Victor, beheerder van de facebookgroep “Pelgrims for Ever” stuurt de uitnodiging en wie wil meldt zich aan. Deze keer een limiet voor het aantal deelnemers. Dat heeft te maken met het feit dat we hele stukken over de mountainbike trails lopen. Een aantal van de trails zijn toegankelijk voor de lopers, maar niet alles. Opletten dus want die bikers gaan aardig hard. Met een te grote groep is het dan niet plezierig voor beide. Vandaar een beperkte groep. Het was afgelopen zaterdag 23 juli perfect wandelweer. We starten bij Victor en Hetty thuis, in de tuin, met koffie. Het wandel en mountainbike gebied ligt zo’n beetje in hun achtertuin. We zijn vandaag met een groep van zeven personen. Hetty, Caroline, Anita, Victor, Peter, Wout en ik. Een mix van geoefende lopers en liefhebbers van de wandelen. 

Na de koffie op pad en na een korte aanloop, lopen we het mooie gebied in. Direct pittig omhoog, zeker het laatste stukje, via een uitgesleten graspaadje naar het eerste uitkijkpunt. Je hebt een prachtig uitzicht naar alle kanten. De contouren van de “wolkenkrabbers” van Rotterdam. Je herkent de nu al markante vorm van de Zalmtoren maar ook de andere hoge gebouwen op de kop van zuid. Ronddraaiend zien we de hoge kerktoren van de kerk in Delft, wat verderop de hoogbouw van Den Haag en doordraaiend kijken we richting Zoetermeer. We zien de roeibaan liggen, de wijk Nesselande en uiteraard hebben we een mooi uitzicht over het gebied waar we vandaag doorheen lopen. Je ziet de smalle sporen van de mountainbike trails. Wij noemde dit soort paden op onze Camino in 2019, mannequin paden.

van bovenaf de uitkijktoren

Ze zijn smal, uitgesleten en je moet echt je ene voet voor de andere zetten in het spoor, anders past het niet. Je loopt dus als een mannequin. Ik heb eens opgezocht waar dat woord nu vandaan komt. Dit zegt tante Google erover: 

Een mannequin is een persoon, meestal een vrouw, die haute couture showt. Een mannequin heeft daarvoor een speciale, elegante looptechniek.

Het woord mannequin komt van het Middelnederlandse woord mannekijn (mannetje), een houten pop die de kleermaker gebruikte om zijn kledingontwerpen met spelden op te bevestigen. Het woord werd vlug overgenomen in het Frans en vandaar wereldwijd via de modewereld verspreid

Vandaar dus. We vervolgen onze route en gaan op weg naar de uitkijktoren. Het is heerlijk lopen, klimmen, dalen, niet uitglijden over de losse kiezelsteentjes. Hoewel, een van ons maakt een klein schuivertje. Gevolg een schaafwond aan de handpalm. Niet ernstig maar wel even verzorgen. Hulp wordt geboden, mijn EHBO zakje bevat uiteraard middelen om dit te bestrijden. Gelijk een mooie check of dit nog compleet is voor de tocht in september.

 de schaafwonden weer verzorgd

Victor heeft nog wat poeder om het vocht op te nemen, pleister er op en we kunnen door. De klimtoren wordt bereikt en we gaan 110 traptreden omhoog. Pittig, zeker met een rugzak van ruim 9 kilo, die van mij dan. Victor loopt al met volle bepakking en heeft nog wat meer kilo’s bij zich. We komen boven, hijgen uit, genieten van een nog mooier uitzicht en maken foto’s. Dan terug naar beneden op weg naar de koffie. Lekker Peter, bedankt. De rustpauze wordt ook gebruikt voor het tapen van voeten die het niet helemaal fijn vinden wat er met ze gebeurt vandaag. Na de koffie nog een keer de klimtoren op

en dan langs de Rotte gaan we weer op weg naar ons etappe drankje in de zonnige tuin van Victor en Hetty.

en altijd weer dat bier ...

Wout is dan al via een kortere route naar huis. Het was weer een heerlijke dag ruim 16 kilometer gelopen, gezellig, leuke gesprekken, heerlijk weer, mooi om zo te trainen en in vorm te komen voor onze Camino in september. 

Caminotier Wim

Volgende blog

“Het Straten Project van Peter”

Vandaag een rondje over de “Duivelsberg”, zaterdag 2 juli 2022

Een prachtig wandelgebied in de buurt van Nijmegen. Victor is de initiator van de groep “Pelgrims for Ever”. Ach ja what’s in the name. Het komt erop neer dat veel wandelaars die we kennen van o.a. het lopen van de Camino naar Santiago de Compostella, regelmatig samen op pad gaan voor een mooie dag-wandeling. 

Victor zoek e.e.a. keurig uit, meld het in de facebookgroep en je gaat mee of niet. 

Vandaag dus de “Duivelsberg”. 

Goed voor onze hoogtemeters die we straks gaan tegenkomen aan de Noordkust van Spanje. Vooral het eerste stuk schijnt pittig te zijn. Het ging de hele dag op en af, geen vlak stukje te bekennen maar zo mooi qua natuur en omgeving. Wat opvalt is dat de paadjes, heuvels op en af, behoorlijk uitgesleten zijn. 

Het is een veel gepruikt zeer populair gebied. Dat merken we. Veel wandelaars, soms fietsers, hardlopers, van alles wat. We starten met koffie op het terras in de zon van Hotel-Restaurant ’t Spijker. 

Mooie gelegenheid. Vandaag maar een klein clubje. Hetty, Hennie, Nelly, Victor en ik. 

Bij de start direct flink omhoog en ja je voelt gelijk je kuiten, alsof er een hond in bijt en je terug sleurt. Nou ja bij wijze van spreken dan. Al kletsend lopen we flink om hoog en draaien dan de beboste heuvel in. Op en af en op en af. Achteraf bleek dat we net iets te vroeg afgeslagen zijn en zo doende eigenlijk het laatste stukje aan het lopen zijn van de route die rondloopt. Ruim 16 kilometers. Toch pakt dat goed uit want later in de middag doen we een klein stukje nog een keer en slaan dan wel het juiste pad in. Dat brengt ons na heel veel klauteren bij een heerlijk restaurant voor een biertje en……..pannenkoeken. Nelly was juist hier speciaal voor meegegaan. Maar nog even, stel dat we in de ochtend wel goed waren gelopen dan zit je toch redelijk vroeg op de dag al aan de pannenkoek. 😉

Het was een heerlijke wandeling met leuke gesprekken en weer veel lol met elkaar. Voor Victor en mijzelf een prima training voor ons volgend project.

Morgen vroeg weer aan het straten-project van Peter verder werken. Wat dat is leggen we later uit.

Nu voeten op de bank en nagenieten van een heerlijke wandeldag.

Rest mij nog te vragen om al u reageert uw naam te vermelden, dan weten wij wie we dankbaar moeten zijn voor de reacties!

Groet 

Caminotier Wim

 

Nieuwe schoenen en de bus is geboekt, donderdag 30-6-2022

Nieuwe schoenen en de bus is geboekt

Donderdag 30-06-2022

Wat eerst nog maar een vaag idee was, gaat nu dus echt weer gebeuren. Victor schreef het al. Vandaag op bezoek bij Peter om maar eens spijkers met koppen te slaan. Al dat getreuzel. 😉

Klokslag 12:30 uur aanbellen bij Peter en de rugzak af doen. Ik ben vanaf huis naar Peter gelopen. Via een kleine omweg, mooi weer 16 km. Victor is ook onderweg en ja ook lopen met rugzak. Hij traint alweer wat langer met volle uitrusting samen met Hetty en ook regelmatig met andere pelgrims. Was eerst nog het plan dat ook Hetty en Christine, onze lieve Franse pelgrim die we in 2019 hebben ontmoet, mee zouden gaan, daar gaat een streep door. Hetty hersteld niet snel genoeg als ze meerdere dagen aaneen loopt en durft het niet aan. Christine kan door omstandigheden niet mee. Waar het eerst haar idee was om deze tocht te gaan lopen kan ze nu zelf jammer genoeg niet mee. 

Blijft over…….De Caminotiers. Peter, Victor en ik. Vandaag dus de aftrap met z’n drieën. De eerste actie was het boeken van de Flixbus.

Ja, we gaan met de bus en niet vliegen. Goed voor het milieu, geen vliegschaamte en zeker geen gedoe op Schiphol. Met de bus dus. We vertrekken op 31-08-2022 om 16:50 uur vanaf het busstation bij het centraal station in Rotterdam. Via Parijs, met een overstap, door naar San Sebastian waar we in de loop van de volgende middag aankomen. Vandaar reizen we denken we per taxi of Uber terug naar Irun. Dat wordt onze startplaats. De tickets zijn digitaal ontvangen, dat is dus stap een.

We hebben nog wat “oude” afspraken uit 2019 van onze eerste Camino opgepoetst en aangepast. Dat is bij ons zo gebeurd, geen moeilijk gedoe. Prima.

Camino Del Norte is niet te vergelijken met de Camino Frances. Hij is ruiger, meer klimmen en dalen en daardoor zwaarder, minder populair, maar dat is aan het veranderen, heel erg mooi horen we uit verhalen en van Victor, hij heeft hier al gelopen en maakt ons natuurlijk bang. 😉 Zelf heb ik in 2019 na onze grote Camino een etappe gelopen met een Spaanse vriendin van ons die uit deze streek komt. Het was prachtig. 

In een volgende blog zullen we wat meer vertellen over ons schema wat we gaan hanteren. Het worden ruim 800 km langs de mooi Noordkust van Spanje. 

Ja en dat vergt dan toch wat voorbereiding qua wandelen. Dat doe ik sinds maandag op een paar nieuwe schoenen. Het vorig paar is op, nou ja de zolen dan. Ruim 2300 kilometer opgelopen. Ik heb exact dezelfde schoenen gekocht, merk Meindl. 

Ze lopen weer heerlijk, heel klein beetje stijf nog maar na vandaag was dat alweer een heel eind soepeler. 

Komende weken dus wandelen en ook hoogtemeters proberen te maken. Voor zover dat kan in Nederland. Zaterdag gaan Victor en ik met nog wat anderen de Duivelsberg-route lopen. In de buurt van Nijmegen. 

Het beloofd weer een prachtig avontuur te worden, weer met beide heren, met mooie afspraken en zeker een hoop lol. Dat was vandaag al goed te merken.

We houden jullie op de hoogte en vinden het leuk als jullie ons weer volgen.

Tot de volgende blog

Caminotier Wim