De sufitrail 29 april 2025

En ook wij, Hetty en ik, gaan weer op pad. Via blogger kan je op de hoogte blijven van de verhalen. De foto's zijn beperkt of niet aanwezig, maar via een link naar Polarsteps zijn er genoeg te bekijken (als er wifi is teminste, ik heb geen lokale simkaarten en roaming in Turkije is duur). Je kan ons ook direct volgen via Polarsteps, dan kan je ons volgen via Victor Hooftman. 

En dan de reis!

Over een goede maand vertrekken we om de sufi trail te lopen. We zijn al aardig aan het trainen, met veel plezier. We zijn te volgen dagelijks via Polarsteps. Je krijgt dan dagelijks, als er wifi is, een mailtje. Als je je nooit hebt aangemeld kan je dat doen door een Personal Message te sturen met je mail adres. 

The Sufi Trail is an 801-kilometre (498 mi)[1] long-distance footpath in Western Turkey from Istanbul to Konya following the Ottoman Sultans Hajj route. The Sufi Trail connects to the Sultans Trail, a long-distance footpath from Vienna to Istanbul. After Konya Sufi Trail connects with the ancient road to Jerusalem and Mecca via the Mecca Trail in Turkey. This route is traditionally used by dwelling dervishes on their way to Konya and further on to Jerusalem and Mecca. In 801 kilometres, the Sufi Trail visits many Sufi saints and passes spiritual, natural and historical highlights. Retracing this journey provides a place of meeting with people of all faiths and cultures.

Route

edit

The description in this article is given from west to east. This is the recommended direction since it puts the heaviest climbs at the end of the route.

The trail begins in Istanbul's Eyüp neighbourhood. The route passes through Istanbul and then crosses the Sea of Marmara by ferry to Yalova. From there it crosses the provinces of Yalova, Bursa, Bilecik, Eskişehir, Ayonkarahisar and Konya to reach the mausoleum of Jalal ad-Din Muhammad Rumi in Mevlana Museum on Mevlava Square in Konya.Places of interest

edit

Istanbul and Konya, the starting point and end point of the trail, are both ancient cities full of historic places of interest.

Besides these, the trail passes

The Khanqah of Arslanköy

The Turkish baths in Termal

The historic town of İznik

The old city of Eskişehir

The Seyyid Battal Gazi Complex

The Gerdekkaya rock cut tomb monument and other Phrygian period sites near Çukurca

The Midas Monument at Yazılıkaya

The underground city of Han

The Kirkgöz bridge

The old silk road town of Sultandağı

The religious complex of Taşmedrese

The former Greek village of Sille

Weer een nieuwe Camino

Het kriebelt weer

Nog een paar dagen en dan ga ik weer op pad. Ja, ik val met de deur in huis. Op 7 April vertrek ik naar de Camino. De Camino die mijn leven zo heeft veranderd. Jullie kennen mijn “verhouding” met deze pelgrimstocht. Vanaf 2017 is het een rode draad in de fase van mijn leven waarin ik me nu bevind. 

Dat kriebelen, ja zeker, nog twee weken en dan vetrek ik weer naar de Camino. Deze keer voor een kort avontuur. Samen met twee leden van de sportschool PFN (Personal Fitnes Nederland). Een daarvan kennen jullie al. Paul, vorig jaar drie dagen mee op pad op het avontuur op de route De Norte. Nu mee de Pyreneeën over. Hij heeft het virus ook te pakken. Wie ook mee gaat is Jeanette een sportieve dame met een top atletiek achtergrond. Even een adempauze in haar loopbaan en privé drukte. 

Gaan we dan lang op pad? Nee hoor, maar wel erg intensief. Ik ga terug naar een deel van de camino waar ik in 2019 zo enorm van heb genoten. We steken de Pyreneeën over. Starten in het Franse Saint-Jean-Pied-de-Port, een zeer bekende en iconische startplaats van de Camino. 

Deze keer “maar” acht dagen genieten van de mooie routes, natuur, het samenzijn, de inspanning, het delen van emoties, je levensweg. Ja dat klinkt heftig, maar dat is wel wat de Camino met je doet, nou ja met mij doet. Het klimmen der jaren zal daar ongetwijfeld ook mee te maken hebben en zeker ook de huidige situatie in de wereld. 

Je denkt wat meer en dieper na over het leven en de uitdagingen die dat met zich mee brengt. Maar ook het besef dat ik/we het goed hebben, een mooi sociaal rijk leven, met lieve fijne mensen. Mijn interesse voor mijn woonomgevingen en mijn inspanning daarbij geeft me een goed gevoel. Samenleven betekent ook Samen Leven. Dat helpt de wereld vooruit, dat is voor mij een sleutel tot vreugde, plezier in het leven. Ik draag daar graag mijn steentje aan bij. 

De aanloop naar dit nieuwe, zoveelste, Camino-avontuur is zo leuk. We trainen al weken een keer per week in het Mastbos. Een geweldige omgeving om al wandelend tot rust te komen, de steeds verder ontluikende natuur, het frisse groen dat elke week wat dikker, met een goddelijke kwast wordt aangezet. Het gekwetter van de vogels, de kruipsels op de grond, gifgroene rupsjes, kleine ontwakende kikkertjes. Wat een leven, wat een wonder dat het allemaal weer tot leven komt. 

Net als wij, we genieten van het wandelen en praten enthousiast over de komende wandeltocht. We hebben er zo’n zin in. 

Ik heb als een volleerd reisbureau-medewerker het programma georganiseerd, afgestemd op het programma van Paul. Albergue’s boeken en routes uitstippelen. Waarom, hoor ik jullie vragen. Camino is toch rugzak om en wandelen, de Camino zorgt voor je. Ja, dat klopt. Nu zijn het echter maar 8 wandeldagen. Van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Los Arcos. Dat organiseren en wat strakker regelen is prima. Ook dat is Camino, niet bekritiseren wat andere doen, elke vorm van hoe jij jouw Camino beleefd, ondergaat, is goed. 

Camino tijd dus. We vertrekken op maandag 7 April richting Zuid Frankrijk en op dinsdag 8 April start de route naar Valcarlos, ruim 20 km een pittige start, maar ik heb er heel veel zin in. Terug naar de plek waar ik met Victor in 2019 heb gelopen op weg naar Santiago. Onze “grote” Camino vanaf Rotterdam/Barendrecht naar Santiago de Compostela.  

De dagelijkse blog ga ik weer verzorgen. Leuk als jullie mij weer willen volgen. 

Buen Camino

Wim