Nu de pandemie voorlopig verdwenen is kunnen we weer volop op vakantie. En dat doen we dan ook, zoals bekend gaan Victor, Wim en ik komende week lopen in Spanje, een week of zes. Met rugzak, luidruchtige slaapzalen en veel hoogtemeters en kilometers. Ik heb er zin an!
Uiteraard moet er ook getraind worden. Victor en Wim delen regelmatig hun ervaringen. Ikzelf ben afgelopen week in het grensgebied van Duitsland en Luxemburg geweest, dat was al een tijd gepland. En dit bleek een voortreffelijke voorbereiding op Spanje.
Met reisgenoten Leon en Ton, met wie ik al een aantal malen op een wandelvakantie ben geweest, reden we dus naar de Eifel. Dat is toch verder weg dan je denkt, maar de Duitse gastvrijheid maakt veel goed. Inchecken, een welkomstdrankje, eten en uitgebreid bijpraten. Over het persoonlijke reilen en zeilen en over de maatschappij.
Het is fijn dat we op grote lijnen dezelfde opvattingen hebben, al zijn er ook, soms grote, verschillen in hoe we over actuele zaken denken. Maar dat scherpt de discussie. En met de huidige ontwikkelingen rondom CO2, stikstof, het klimaat, het kabinet, de boeren en nog veel meer is er gespreksstof voldoende en wordt er ook (veel) gelachen.
Het lopen dan, ik had speciaal ter voorbereiding de rugzak meegenomen die ik ook in Spanje ga gebruiken en dat viel zeker op de steilere, rotsachtige stroken niet altijd mee. Het terrein bleek pittiger dan op eerder vakanties, eigenlijk maar heel weinig vlakke meters. En iedere dag begonnen we met een soms erg steile en lange klim waarmee de toon gelijk was gezet. We logeerden immers in een hotel en die lagen altijd in een dal. De gemiddelde afstand lag zo rond de 17 kilometer, dat is goed te doen.
Het was daar wel erg mooi, heel rustig nog en veel rotspartijen, waarvan de meeste Teufelsort of zoiets heetten. Erg prettig was dat alle hotels al waren geboekt en de bagage werd vervoerd van hotel naar hotel. De reisorganisatie had ons verder voorzien van kaarten en een boekje waarin stond beschreven welke route te nemen, in tamelijk oubollige taal, dat wel. ''Nadat u een oude iep bent gepasseerd, moet u 100 meter verder een klein pad rechts negeren, nu moet u even goed opletten." Maar meestal was het goed te vinden en je komt altijd ergens uit.
Een fijne ervaring en voorbereiding dus, blij mee! Nu de laatste dagen de puntjes op de i, veel oefenen, met name de core en de rugspieren, mijn zwakke punten. En dan de bus naar San Sebastian! Het avontuur gaat beginnen.
Mooi verhaal, over 9 dagen gaat het beginnen! Sucxes met verdere voorbereidingen!
BeantwoordenVerwijderenNog ff succes mannen
BeantwoordenVerwijderenLeuk ook eens iets van jou te lezen Peter! Dat lopen geeft een mens toch altijd weer mooie inzichten: 'je komt altijd ergens uit'. Dat jullie veel gelachen hebben geloof ik graag ;-).
BeantwoordenVerwijderen