*D39, L35, Çigil**

  

*"The art of knowing is knowing what to ignore."*  

– Rumi  

**10.00 uur**  

Het was een hete, steile helling – daar gingen de klappen vallen. 27 graden, geen zuchtje wind. Iedereen kwam met wat vertraging boven, maar allemaal heelhuids. Niet echt ontbeten zoals normaal, want iedereen is met het Offerfeest bezig. De straten liggen bezaaid met geslachte koeien, opgehangen aan takelwagens.  

**14.00 uur**  

Op 4 km van deze homestay (bij een aardige familie) hebben we de keus: asfalt of een nieuwe weg proberen te vinden. Sedat is al gaan kijken, en het lijkt moeilijk. Maar we gaan het toch proberen. De boer schijnt niet zo vriendelijk, maar op een feestdag durven we het wel. De rivier baart meer zorgen – maar we vinden een smalle doorgang en plonzen door het water. Ik op blote voeten, Hetty op haar Crocs. Teensokken zijn dan geen voordeel, natuurlijk. Daarna door de bietenvelden en dan een aardig bospaadje op. Nog maar 3 makkelijke kilometers te gaan.  

**15.00 uur**  

We hebben een homestay. Normaal reken ik op de linzensoep, maar nu schrapen ze het buikvlies... Gelukkig is dat niet voor de soep, maken ze ook pilav (hier gewoon gebakken rijst), salade en lekker plat brood. Ik ben voorbereid: toast, kaas, pinda's voor de eiwitten en multivitamine, voor het geval dat maar dat is niet nodig. We hebben een goed dak boven ons hoofd, en douchen is gelukt. We slapen op de gang – maar die is 3 meter breed. Onze matjes en slaapzakken liggen klaar.  

**18.00 uur**  

Het eten was prima: veel pilav, salade, gekookt ei (voor Iris en mij) en van die grote platte broden. En voor de vleeseters? Heel veel vlees. En als toetje: baklava met thee – dat maakt sowieso alles goed.  

**20.19 uur**  

En nu... de blog schrijven. De meeste lopers gaan al naar bed.