Het komt nu echt dichtbij. Nog 16 dagen en de rugzakken gaan om, de wandelschoenen aan en we vertrekken voor onze 4 maanden durende tocht naar Spanje. De meeste voorbereidingen zijn getroffen, de trainingen gedaan, er is veel gebeurd.
Victor en Wim hebben de afgelopen tijd verteld over hun voorbereidingen en dat lijkt allemaal goed te lopen. En ook vanuit Schiebroek positieve berichten! Alweer meer dan een maand geleden kwam ik terug van mijn Canarische cruise: met een hele grote boot 9 dagen varen langs Madeira, Marokko en vier Canarische eilanden. Een soort compensatie vooraf voor de komende ontberingen. Het mooist vond ik Lanzarote, welkom op de maan volgens de folders en inderdaad heel bijzonder. Een bezoekje waard. Het weer was zodanig goed dat zonnedek 11 steeds goed gevuld was (in januari!) en de reis was all inclusive dus alles ging naar wens. Niet heel actief allemaal, wel goed voor het vitamine-D gehalte.
Terug in het koude Nederland stonden er veel trainingskilometers op het programma. De rugzak werd voor het eerst geheel beladen zoals straks en de Camino-schelp werd opnieuw bevestigd. Als je er trouwens op let zie je die schelp trouwens op vele (wandel)plekken (ook in de Ardennen bijvoorbeeld) en veel mensen spreken je ook aan met de vraag wanneer je gaat lopen, vaak vergezeld door een verhaal met hun eigen Camino-ervaringen. De schelp schept banden. Een oudere dame vroeg ik of bij de Shell werkte.
Maar goed, de kilometers. Straks gaan we ook bijna iedere dag aan de bak, dat heb ik in februari ook gedaan. Weken tot 100 kilometer in veel verschillende weertypen. Soms alleen, soms met anderen of met een groep. Ik herinner me de memorabele woensdag met de Irene-groep, met veel regen en over de Botlek. Die was heel apart. Mijn hardloop- en bootcampactiviteiten gingen op een laag pitje ten faveure van het wandelen en een klein blessuretje daargelaten ging dat erg goed en steeds gemakkelijker.
Afgelopen week is die periode afgesloten met een week naar de Ardennen. Een soort hoogtestage. Met negen reisgenoten werd een prachtig huis gehuurd met alle luxe aan boord. Het was een erg leuke week, veel gedaan, en ik ken nu het verschil tussen spar en den en lariks en heb ook nog een zeer verantwoord natuurzalfje gekregen tegen schaafwonden. Wat wil je meer?
We zaten vlak bij de Amblève, een snelstromende rivier in een prachtig gebied, ideaal voor veel hoogtemeters en veel onverhard terrein en rotsachtige paadjes. Soms liepen we verkeerd (goede leerschool: in Nederland staat bij iedere kruising een handig bordje, maar dat is dus niet overal zo) en was het over hekken klimmen en steile hellingen opklauteren. Maandag samen met René een hele mooie tocht gelopen over een GR-route en als laatste test stond afgelopen woensdag, in de stromende regen, een 19K lange heuvelwandeling op het program. Toen ik moegestreden aankwam in ons huis en een fijne kop thee kreeg vond ik het qua voorbereiding wel genoeg. De laatste weken doe ik het kalm aan. Conditioneel zit het wel goed.
We zijn goed voorbereid, vanuit de wandelbubbel werd soms verbaasd gereageerd dat dit wat overdone was en dat zij gewoon waren gaan lopen en het pad de weg is, maar wij voelen ons er goed bij. En dan staat het grote avontuur te beginnen. Spannend is het zeker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Vergeet niet je naam onder je bericht te zetten!