Dag 2 Saint-Jean-Pied-de-Port - Roncevalles

Mooi, mooier, mooist

Nou dat gaat denk niet lukken om een dag zoals vandaag te “schilderen” met de 26 letters en nog een handjevol leestekens van onze taal. Schrale troost, ik denk in geen enkele taal. Toch maar een poging. Wat een fantastische wandeling. Daar zo meer over. 

Gisteren na het inchecken en wat gerommel met mijn rugzak even op bed liggen om daarna in een piepklein restaurantje nog wat te eten. Knus op een binnenplaats het pelgrimsmenu. Salade, paste, toetje, water en een wijntje. Voor werkelijk on-Nederlandse prijzen. 

Daarna slapen, dat lukte redelijk, op een blauw controlelampje na, is het nou een telefoon? Nee, een controle lampje van de stekkerdoos. Ach ja. Om 06:00 uur op. Ik moest mijn rugzak nog ombouwen van reis-rugzak naar wandelrugzak. 

We ontbijten in het hotel bij Paul, en gaan daarna op pad. Mist en een lage temperatuur. Lijkt standaard in deze streek. Goed voor mooie plaatjes als de zon besluit om de strijd aan te gaan met de mist. Uitslag? Zon 1 Mist 0. We wandelen de iconische straat uit omhoog, vanuit SJPdP. 

Wat dan volgt is werkelijk een perfecte dag. We besluiten om toch helemaal naar Roncesvalles te lopen. Niet onze plaats (Valcarlos) waar we de reservering hebben, maar daar direct naar toelopen is echt een stuk minder mooi qua zicht op de pyreneeën en heel de fantastische omgeving. Het pad wat de verbinding zou moeten zijn wordt ons afgeraden dus dan maar door naar Roncesvalles. 

Ja het pakt vandaag fantastisch uit. Veel, weer veel te veel foto’s. Zal moeilijk kiezen worden voor de blog. We lopen naar ruim 1400 meter hoog, met mooie vergezichten op de besneeuwde toppen van de pyreneeën, de glooiende bergen met prachtige begroeiing. Werkelijk een plaatje. 

We stoppen bij Orisson op zo’n 8 km na de start en drinken daar wat. Met een view zo mooi. Dan door opnieuw omhoog, omhoog, omhoog. Pittig en flink werken. We zien veel roofvogels op statig uitgevouwen vleugels hij weg  omhoog en omlaag zoeken met behulp van de thermiek. Haast arrogant vliegen ze vlak over onze hoofden als we bij het Mariabeeld even een pauze nemen. Bij de afslag van het geitenpad, besluiten we nu echt definitief: door naar Roncesvalles en met de taxi naar ons slaapplaats. Prima het kan maar duidelijk zijn. 

Natuurlijk worden we moe het is best zwaar maar onze goede basis conditie dankzij PFN Barendrecht, de sport studio, zijn we in goede conditie. 

Voor zo’n etappe van ruim 24 km zijn we nog redelijk op tijd in Roncesvalles. We zijn trots op elkaar dat we dit toch maar weer mooi geflikt hebben. Ik ga een taxi regelen en bel met de slaapplek in Valcarlos onze verwachte aankomt tijd door. Geregeld. We hebben tijd voor een etappe drankje. 

Ons verblijf van Jeanette en mij, is 5 sterren waard, maar dan met een min ervoor. Paul heeft een villa voor zichzelf. Ach ja, verschil moet er zijn. 

We eten wat in een restaurant annex supermarktje en gaan daarna slapen. Hoewel eerst deze blog nog even maar daar stop ik nu mee val bijna in slaap. We zijn dankbaar voor zo’n mooie dag. Slapen zal wel lukken. 

Morgen meer, meer Camino. 

Buen Camino

Wim