Dag 5 Zubiri - Pamplona

Goed geslapen het blijft mooi weer

Al alle dagen hebben we zulk mooi weer. We genieten er volop van en het is qua temperatuur zo lekker met het wandelen. Fris in de morgen maar zodra de zon zich laat zien en langzaam achter de bergen vandaan zijn weg omhoog vind, warmt het snel op. Ook de kleine klimmetjes onderweg helpen om op te warmen. Later op de dag alleen een t-shirt en ik loop alle dagen in mijn korte broek. Dat hoort bij mijn Camino vind ik. Kortom het is prima zo. 

Vannacht echt heerlijk geslapen. Pas tegen de ochtend wat eerder wakker dan de wekker maar dat ben ik gewend. Ik pak de boel weer in en we gaan ontbijten. Met z’n tweeën deze keer Paul slaapt wat verderop. 

Deze keer echte tostada met roerei en koffie en natuurlijk jus ‘d orange. We pikken Paul op en gaan op weg naar Pamplona. 

Het is fris maar droog, vannacht is er behoorlijk wat regen gevallen. Dat is goed te zien alles staat er fris bij in de mooiste kleuren groen. Zoveel “sappige” weide waar paarden, veulentjes, schapen in grazen. Wij klauteren en klimmen er langs en genieten. 

Op donkere delen, niet te beschijnen door de zon, is het nat blubberig en moeten we goed opletten niet uit te glijden. Een enkele keer is het even net niet, net wel een klein schuivertje, maar geen schade. Het is drukker geworden. Veel meer pelgrims onderweg. 

Je merkt aan de route dat je langzaam een grote stad binnenloopt. Het geeft altijd een wat raar gevoel. Bij mij althans maar ik bespeur het ook bij Jeanette en Paul. Eigenlijk willen we lekker door de natuur wandelen. Maar goed dit hoort er ook bij. 

Bij het binnenlopen scheiden onze wegen voor even. Paul naar zijn hotel en Jeanette en ik naar de albergue. Dit keer midden in de oude stad en voor een werkelijk lage prijs. We betalen maar € 11,00 per persoon da’s niet zoveel en je krijgt dan ook een bed een paar douches en toiletten maar wél echte lakens. Ik zeg het vaak, minimalistisch zeker, maar dat is goed voor je beleving en de waardering voor de rijkdom die we thuis hebben. Het is goed zo.

We douchen, maken het bed op gaan wat van de stad bekijken en een klein hapje eten. We eindigen eerst in de Hemingway bar, uiteraard bekend van de schrijver die hier vaak aan de bar zat.

Daarna gaan we naar de kathedraal. Niet voor Paul hij is moe. We dwalen door de grote ruimtes en genieten van de stilte en de speciale sfeer die zo mooi voelbaar is. We genieten van de rust.  

Dan toch echt tijd voor, deze keer een pizza bij een prima Italiaans restaurant. Het was heerlijk zeker het toetje. Tiramisu. 

We zijn moe, we gaan slapen en morgen weer op pad. We hopen op mooi weer, dat is nog wat onzeker. 

We gaan het zien. Tot morgen. 

Buen Camino

Wim