Aische-en-Refail - Namen, vrijdag 12 april 2019

Hoe begin ik de blog van weer een heerlijke dag? Bij de geweldige Gite, of bij het lekkere ontbijt, of bij het lamp-incident midden in de nacht of toch maar bij de 21 km van vandaag?

(Iets anders gelopen dan op het kaartje).

Ik gooi het wel wat door elkaar. We slapen in een prachtige Gîte Aische-en-Refail 32 Rue du Tilleul, 5310, Éghezée België. Mooi uitgeruste keuken en verder prima in orde qua faciliteiten. Het slapen gaat goed, wel even wennen om in een tweepersoonsbed te slapen samen met Peter, maar er zijn ergere dingen denk ik dan. Na een nachtelijk toiletbezoek wil Peter nog even wat uit zijn waterfles drinken. Mhhhh, moeilijk te vinden in het donker. Resultaat? Het bedlampje dondert met veel geraas op de grond. Of ik wakker ben? Wat dacht je! De nacht verloopt verder zonder incidenten en ik slaap uiteindelijk best goed. We gaan weer vroeg op pad, 08:30 uur op weg naar Namen, 21 km. Het is pittig koud dus alles maar aangetrokken. Shirt korte mouw, shirt lange mouw, vestje en het windjack. 

Handschoenen aan en stappen maar. Onze digitale-route-begeleiding moet ook nog even wakker worden, maar uiteindelijk zijn we op de juiste weg. Vandaag stappen we over van alles en nog wat; graspaden, betonstroken, stroken met keitjes en het “gewone” asfalt. Het gaat goed. De koude wind blaast vaak en veel in onze rug.

Dat is voordelig voor ons. Bij de stops steeds zo rond 5 kilometer zien we elkaar weer even.

We lopen ieder in ons eigen tempo. We vallen op als pelgrims. Onderweg krijgen we steeds vaker een duim omhoog of een snel geroepen groet van de vele wielrenners.  Het laatste stuk, richting Namen, voert ons over een wel heel soepel glooiend pad. Peter vertelt tijdens de laatste stop dat het pad een voormalige spoorlijn is geweest. Dat verklaart dat het zo mooi glooiend verloopt waar je normaal toch verwacht dat het wat meer op en af zou gaan in het heuvelige deel van België waar we nu lopen. Peter vermeldt ook dat deze voormalige spoorlijnen niet meer rendabel waren en ze nu zijn omgebouwd naar prachtige fiets- en wandelpaden. Er zijn er heel veel van in België. Al deze feiten en kennis heeft hij van René, lid van de Ardennen-groep waar Peter regelmatig mee op pad is. Bedankt René, leuk om te weten nu we hier zo aan het stappen zijn. De dag verloopt prima. Echt 21 km vinden we een makkie, ja nu nog wel. 😜 Het doet even vreemd aan om in een grote stad aan te komen. Tot nu arriveerden we steeds in kleine dorpjes. Namen dus. 

Het slaapadres is snel gevonden. De kamer is prima, sober maar oké. De locatie is midden in het centrum dus een kroeg voor het etappe biertje is gauw gevonden. 

In de kroeg maken we plannen voor de avond en de rustdag voor morgen. Het gaat goed. 

Salud caminotier

Wim