Reims - Reims, maandag 22 april 2019

Gisteren kwamen we aan in Reims. Een stad met een overdaad aan historie en weer iets heel anders dan de dorpen van de laatste tijd. 

Weer even aanpassen, een druk centrum en veel mensen. Dat is nog eens wat anders dan kwinkelerende vogeltjes. We hebben de laatste dagen overlegd of we de geplande rustdag hier moesten aanhouden, maar doordat Wim gisteren wat last van zijn been kreeg was het duidelijk: we komen hier allemaal een welkom dagje bij. Iedere dag 20+ kilometer ga je wel voelen na een tijdje, zeker met een rugzak om. We hadden een redelijk goed en goedkoop hotel gescoord, dat doet Victor altijd en hij is daar erg goed in. Hulde! Gisteren hadden we al een stempel in de kathedraal gehaald. De komende twee etappes zijn ook al geregeld, met hulp van Marc.

Vandaag eerst gezamenlijk ontbijt. Kalm op, naar een terrasje in de buurt, in de zon koffie en croissants, veel beter wordt het niet. 

Opvallend is  het anders straatbeeld dan in Nederland, een andere stijl van kleden en een ander tempo. Veel mensen gaan zeer gesoigneerd naar buiten. Een kalme sfeer op de vele terrassen, tenzij er een horde toeristen zit. Ik besluit een rondje centrum te doen. Wat winkelstraten, het station, wat parken (die er wel wat shabby bijliggen) en dan naar de enorme Basiliek de Saint-Remy. 

Een prachtige kerk en enorm groot. In een van de ruimten werd een kind gedoopt en de aanwezigen heffen van tijd tot tijd een (neem ik aan) geboortelied aan, dat in deze akoestiek fraai klonk. Het paleis van Tau was helaas dicht op maandag, maar de grote cathedrale de Notre-dame is wel open en zeer imponerend. 

Bijvoorbeeld door de enorme hoeveelheid gebrandschilderde ramen, van zeer oud tot modern. 

Lekker eten bij de McDonalds (als ik in een groep loop wil men dat nooit) en dan naar het Musee des beaux arts. 

Een fijne collectie, verrassend veelzijdig, maar naar Hollandse ogen een beetje apart tentoongesteld. Na al die cultuur langs de winkel en naar het hotel. Ervaringen en foto's uitwisselen. Douchen voor het etappedrankje. Ik oogst enig hoongelach als ik aankondig dat ik mijn goddelijke lichaam ga wassen. Daarna eten bij de Indiër. En morgen weer en route. Slechts 12 kilometer, dat gaat lukken. Santiago here we come!