Reims - Rilly-le-Montagne, dinsdag 23 april 2019

In twee delen: eerst Victor en dan Wim.

Gisterenavond heerlijk op terras gezeten, en foto's laten maken door de Franse meiden. Zij boden dit aan nadat ik aan het klungelen was om een selfie van ons te maken. Daarna ook een foto van hen gemaakt.

Daarna gegeten bij de Indiër. We genoten van het eten en de sitarmuziek.

De volgende ochtend na een heel goed ontbijt vertrokken. Victor nam de Jacobsroute, de rest de kortste route.

Ik zag dat Jacobsroute route (Via Campanienses) hier parallel liep aan de Via de Francisgena naar Rome, vertrekkend uit Canterbury, de GR 654 (de oude route naar Vezelay) en dat we nog 2400 km moesten lopen. Volgens onze berekeningen eigenlijk maar 2200 trouwens. Tenslotte hebben we er al 450 km opzitten.

De route is zeer goed aangegeven op deze route met geel blauwe plakkers. Deze heeft er een schelpje in, maar normaal niet.

We zitten natuurlijk in de champagne streek. Wat veel stronken zien betekent.

Zeer vroeg in de middag aangekomen in Rilly-le-Montagne. Na melding onze komst gelijk door naar het terras.

Wat een heerlijke rustdag was dat gisteren in Reims. Vanwege mijn blessure - het gaat alweer een stuk beter - heb ik alleen de prachtige kathedraal bezocht. Ik heb er mijn tijd voor genomen. Na een lekker ontbijt, buiten op een terrasje, ben ik rechtstreeks naar de kathedraal gewandeld. De sfeer, de grootsheid, de geschiedenis, het is zeer indrukwekkend en ik dompel me er zelf in onder. Luisterend naar de mooie orgelmuziek, het gefluister en geroezemoes van de bezoekers, het geschuifel langs alle mooie, oude beelden en voorstelling, het is een prachtige sfeer. Vandaag alleen maar foto’s met een hoog religie-gehalte.

De middag ben ik op bed blijven liggen om vandaag weer mijn kilometers te kunnen stappen. We maken in het hotel gebruik van het ontbijtbuffet in het hotel en zijn daarna toch weer vroeg op pad zo rond 08:30 uur. Het is een korte etappe 13 km. Goed te doen. We lopen de stad uit en werpen nog een laatste blik op de kathedraal. Ik kies vandaag voor de kortste route. Victor loopt een andere route maar we komen elkaar al weer snel tegen omdat de kortste route en de officiële Jacobsroute zo goed als dezelfde weg volgen.

(Kaart Noord-Zuid, Reims is waar alle bolletjes staan)

We lopen Reims uit en na een aantal kilometers door de “buiten-slaap-buurten” belanden we op een groot commercieel complex met........een grote Decathlon-vestiging. Daar moet ik even naar binnen. Mijn waterdicht zakje van IKEA is op en beschermt mijn documenten niet meer voldoende als het onverhoopt erg nat zou worden. Op zoek dus naar een echt waterdicht etuitje. Bij de ingang word ik tegengehouden want met een grote rugzak om mag ik niet naar binnen. De dame en heer zijn erg behulpzaam en halen voor mij wat ik nodig heb. Da’s mooi en goed geregeld. Ondertussen komt er een andere klant binnen die, in een mooie mengeling van Frans/Nederlands, mij vraagt ‘U spreekt Nederlands?’ Mooi om te horen. Ik vertel haar ons verhaal. Deels in het Engels, want haar Nederlands en mijn Frans zijn niet van voldoende niveau om een goed gesprek te voeren. Buiten loopt ze nog even langs bij ons en vertelt dat haar moeder uit Nederland komt en familie is van oud D’66 leider Hans van Mierlo. In haar jeugd is ze regelmatig in Nederland geweest en heeft haar neefjes en nichtjes Frans geleerd. Zelf herinnert ze zich nog het kinderliedje “Berend Botje”. En ja hoor, midden op een parkeerterrein in Frankrijk, zingen een Franse dame, een Belgische heer en twee Nederlandse heren, gezamenlijk het kinderliedje “Berend Botje”. Geweldig wat een prachtig moment. We zwaaien haar uit en gaan zelf weer op pad. We ontmoeten Victor en lopen de laatste kilometers samen naar onze slaapplaats. Daar kunnen we nog niet terecht dus zitten we nu heerlijk in de zon met een biertje. 

Omdat we midden in het champagnegebied zijn heb ik eerst maar eens een glaasje champagne genomen. We leven als Pelgrims in Frankrijk. 🥂

Salud

Caminotier Wim.