Het begint al routine te worden. Wakker worden, rugzak pakken, wassen, al dan niet ontbijten en dan op pad. Vandaag was de route van Antwerpen naar Mechelen.
Deze is langs de Fietsostrado (een veredeld fietspad, waar je ook kunt wandelen) 24 kilometer en als je om wilt lopen langs traditionelere routes een stuk of 30. Rechtstreeks dus maar al maakten Wim en Victor op het laatst nog een slingertje.
Het gaat steeds beter. Alle pijntjes worden minder en onverstoorbaar gaan we door. En onderweg kom je veel tegen. Drie voorbeelden. In Merksem raakten we in de lokale groentewinkel aan de praat met wat Belgische dames. Awel, dat is niet mis hè. Dan moet u goede voeten hebben. Iets later worden we door een zeer vriendelijke dame uitgenodigd voor koffie-thee bij haar thuis. Heel gezellig.
Daarna werden we bij Kontich aangesproken door een stel dat hoorde dat we uit Nederland kwamen. Helemaal uit Rotterdam?? En helemaal naar Spanje??? Totaal ongeloof kleurde hun gezichten. En de leukste in Duffel, waar we in een stoffig kroegje een ietwat morsige Vlaming tegenkwamen. Hele lange haren, een woeste baard, 1 tand en plat Vlaams sprekend.
En al wat alcoholische versnaperingen rijker, dus lastig te verstaan. Maar er bleek toch veel zinnigs uit te komen. Hij bleek zelfs taalpurist te zijn en dat vonden Victor en Wim grappig. Hahaha, een broer van Peter. Hij ging zelfs zingen, wat we uiteraard gretig opnamen. Ik raad u aan het filmpje op te vragen. Nu zitten we op de Grote Markt en drinken het etappedrankje.
Het leven is goed.
Camitier ...
Naschrift Victor: inmiddels ziin we geland in het voormalig semenarie. Het duurde eindeloos voordat we contact hadden, uiteindelijk dankzij een binnenlopende vrouw die binnen iemand belde, die op haar beurt weer kon zien dat de telefoon op de balie, waar wij nummer 411 mee zouden moeten bellen, een dooie lijn was omdat de centrale niet aan stond. Maar goede kamer en we krijgen zelfs ontbijt.
Mechelen is een heel mooie stad trouwens, de moeite waard. Het restaurant op de markt was ook prima trouwens.
Wim, Peter en Victor vertrokken 2 april 2019 naar Santiago de Compostella. Nu, jaren later, lopen ze nog steeds, maar nu vanaf andere plaatsen en soms in een andere groepssamenstelling. Vanaf 6 september 2024 lopen we de Camino del Norte.
Populaire posts
-
Deze blog heb je misschien al gelezen via een van de andere kanalen waarop ik ook berichten plaats. Maar nu zo vlak voor het vertrek wordt o...
-
Toen we gisteren weg wilde gaan zei Hetty, zouden we een muis hebben? Want Roshi gedraagt zich vreemd. En jawel, Roshi lag laag op de poten ...
-
Voor het vergroten van de foto 2 keer klikken of op blijven drukken en dan via menu openen We vertrekken na een ontbijt met ons...
maandag 8 april 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mooi zo het genieten druipt er vanaf. Jullie hebben je draai gevonden in het mooie weer. Geniet van elke stap!
BeantwoordenVerwijderenWat gaaf om dit te lezen zeg! Dit wordt elke dag vaste prik. Veel succes mannen.
BeantwoordenVerwijderenWat een toeval. Ik zie je berichtje nu pas 2 jaar na dato. 😀😀
BeantwoordenVerwijderen