In het verhaal van gisteren heb ik niet de rituele voetwassing meegenomen. Ook in september meegemaakt. De boodschap is dat je er bent om andere te helpen en je niet beter te voelen dan anderen. Tenslotte, Jezus waste de voeten van zijn volgelingen. Deze traditie wordt in ere gehouden. Deze club is van de Santiago vereniging. Op het bord zie je ook de volledige route Santiago-Rome-Jeruzalem. Inmiddels zijn we naar al deze steden gelopen maar er ontbreken nog genoeg stukken.
Vandaag ontbeten bij onze donativo en daarna Bert en Marlies uitgezwaaid. Gisteren nog uit eten geweest met z'n allen. Zij gaan verder lopen op een Oostenrijkse route vanaf Heiligenblut.
Wij vertrokken voor de site seeing. Zonder doel, het doel is weg zoals Paul schreef, doelloos zwerven wij nu langs rivieren en oude fabriekshallen en overgebleven verroeste stukken metaal. Ooit hadden ze een functie, nu zijn het geraamten. Speelbal van de wind. Geen olie meer bevattend of schepen in de Tiber bevoorradend maar alleen nog maar leegte laten zien.
Op de terugweg komen we nog terecht in een bioscoop. Filmhuis-achtig. In de tuin komen de scholieren aan hun huiswerk werken samen met elkaar. Wij nemen hier een kopje koffie bij de kleine foyer. Mij wordt de weg gewezen naar de toilet. Ik loop dan zo door de filmzaal in waar een m/v/q of 10 zitten te wachten op de start van de film. Als Hetty later naar de toilet wil kan dat niet. De film is begonnen. Even later wordt ze uit de tuin geplukt. Het kan wel in een andere zaal blijkt. Want er is niemand. Ze maakt er een filmpje van lopend met haar lampje door de donkere zaal, met de film die speelt, waar niemand naar kijkt. Maar wat een menselijke maat in het grote Rome.
Vanavond eten we nog als echte pelgrims mee in onze pelgrims verblijfplaats. En morgen naar ons enigszins luxe hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Vergeet niet je naam onder je bericht te zetten!