Een heerlijk ontbijt en ons Duits weer eens opgepoetst met de Duitse wandelaars. Mijn Duits wordt niets meer maar dat van Hetty is inmiddels weer prima. Zoals een echte Limburgse betaamt. Aardige lui die ook de Via Francisco lopen maar dan via de Rother gids, en deels via de Italiaanse route, omdat ze nog een paar dagen extra in Rome willen blijven.
Vandaag best wel warm. Ik heb geëxperimenteerd met enkele en dunnere sokken voor Spanje, voor als het daar warm is (ik ga uit van 30 graden in de middag daar in september) en ik had gelijk een ontvelling boven op de voet. Dat was niet de bedoeling 😥 Smeerwortel ‘’s avonds en nu een leukopor plakker erop. Geen probleem verder, maar einde experiment. Liever warme dan kapotte voeten. En dat terwijl het hier voor het eerst de 24 graden aantikt.
Bij het vertrek zagen we nog dat Ben het boek had beschreven, die die hier ook had geslapen. Altijd leuk om te zien.
En dan voor de 18 km op pad. De route is nog steeds mooi al zitten er een paar drukke stukken met auto's tussen. Het is warm en de temperatuur loopt op naar 26 graden. We komen bij een bar/restaurant dat dicht lijkt. En dat is denk ik wat ze willen uitstralen. Maar ik hoor wat gepraat. Ik ga kijken en er blijkt volk. Ik vraag of ze open zijn. Nou, het restaurant is dicht maar de bar is open. Helemaal mooi. Doe maar een café latte en een cappuccino. We gaan zitten aan een soort mega visvijver zonder vissers en genieten van de schaduw. Want we zijn duidelijk nog niet geacclimatiseerd. Dan verder. We worden in de rug gelopen door Bert en Marlies, die de koffietent gemist hebben, en zelf lopen we onze Duitse mede bewoners van de B&B in, als ze net hun pauze beëindigen. Na de stop wat last van de voeten als gevolg van het mislukte dunne kousen experiment. De bal van de voet is wat gevoelig. Maar het loopt goed af. En als we Monterotundo binnenlopen en we zien na enige tijd een terrasje, en de voeten kunnen wat afkoelen, is het leed geleden. Hetty haar gevoelige schouder is na wat tijgerbalsem en Voltarencreme 2,3%, ook bijna over. Dus behalve aanpassen aan de warmte gaat het goed. Net voordat het stevig gaat onweren en regenen zijn we in ons hotel. Nu ik dit schrijf regent het en wachten we op een droog moment om even naar de winkel te gaan voor iets te drinken en wat yoghurtjes te kopen. Vanavond zijn hier veel restaurantjes om wat te eten. Kortom, alles goed. Nog even wat drinken en eten wezen halen. De verkoper kwam uit Bangladesh en wachtte op zijn papieren. Als hij zijn papieren had ging hij op reis in Europa om te kijken waar hij goed kon leven. Hij was hier alleen. Hij miste zijn familie niet zo verschrikkelijk en kon altijd gewoon bellen. Toen ging zijn telefoon. Hij keek mij vrolijk aan. 'Mijn vader belt'. We namen afscheid en hij nam de telefoon op.
En wij gaan vanavond, toevallig in een hotel, het songfestival kijken. Al vrees ik dat we het eind niet halen. De slaap zal ons inhalen. Maar voorbereid zijn we wel. Ik heb net Doritas Chili gekocht, bier en sap. We kunnen er vanavond tegenaan. Daarom ook dit verslag wat vroeger. Geen tijd vanavond 😂😂. Ik snap dat wij onze goede reputatie hiermee geheel vernietigd hebben. En dat is natuurlijk ook de bedoeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Vergeet niet je naam onder je bericht te zetten!