Wat hier direct opvalt in Rome is de hoeveelheid lelijke gravity. Meer dan in Rotterdam maar ook veel lelijker en primitiever. Geen mooie tekeningen of op zijn minst een mislukte poging iets artistieks te produceren maar gewoon kreten pro-Palestine, een naam of iets anders dom. Op weg naar ons ontbijt, in de bar, want daar hebben we bonnen voor gekregen. Onze mooie kamer is met ontbijt … in de kroeg.
Goed, op weg. Door het gezellige gebied Trastevere en daarna richting het plein van het volk. Maar het liep niet zo snel. Dus na het plein maar even niet het park maar naar de Friezenkerk. Niet echt een aanrader trouwens. Je zou daar je testimonium kunnen halen … maar dat was na de Via Francisgena (via de Westkant van Italië) een aantal jaar geleden ook niet gelukt. Dicht. En nu hoorde we van Marlies en Bert al dat een of andere Italiaan ze niet aardig had behandeld en voor dat document had doorgestuurd naar het Vaticaan. Goed, dus wij hadden op de site, Friezenkerk.nl goed gekeken en vandaag was hij een keer niet dicht, er was zelf een Hollander aanwezig. Volgens de site friezenkerk.nl .En die Hollander … die kon wel een briefje schrijven dat hij afwezig was tot kwart over 5. Mmmm, de boel sluit om 5 toch? Nou ja, wij eerst naar de Sint Pieter. Zwaaiend met onze credentials lopen we zeker 1000 toeristen in de rij voorbij en gaan voor de rij ‘’Prayers”. Iedereen die ten onrechte probeert de rij voorbij te lopen wordt vriendelijk weggestuurd. Wij vriendelijk onthaald. Na een praatje komen we bij een balie waar we het testimonium krijgen. Daarna de Sint Pieter in. Ik vind de Sint Pieter best mooi tegenwoordig maar Hetty kan het niet bekoren. Hierna terug naar de Friezenkerk. Friezen blijkt een onbetrouwbaar volkje. Dat wisten de graven van Holland al. Niemand te zien. Ook niet na de vermelde tijd. Gezien de slechte recensies en voor de derde keer niet binnen te kunnen komen, en gezien het feit dat weten van Marlies en Bert dat weggestuurd waren door een Italiaanse meneer, om zich maar bij de Sint Pieter te melden, raden wij het af hier naar toe te gaan. Ga maar gewoon naar de echte Sint Pieter!
Daarna op de weg terug. Even gekeken of we bij een moeilijk uitziende automaat zouden proberen om kaartjes voor lijn 8 te krijgen en die terug te nemen naar ons hotel, maar het was zulk lekker weer dat we nog een stukje liepen. We kwamen op een prachtige route met heerlijke uitzichten en terrasjes die daar op uitkeken met heel veel standbeelden en nog meer uitzichten over Rome. We liepen gewoon door en kwamen bij een terrasje waar ze pizza's serveerden en een aantal andere zaken. We vroegen voorzichtig of ze al open waren, het was pas even een over zevenen, maar...ja hoor. We konden kiezen uit twee tafeltjes (de rest was al gereserveerd). De pizza met parmigiano en aubergines, bleek heel lekker. Tiramisu en koffie toe, gelardeerd met een halve liter wijn, een liter bruisend water en koffie, gaf ons een voldaan gevoel. Nog 1 kilometer en toen waren we ‘’thuis’. 19,8 km bleek. Niet gemerkt. Geen rugzak, geen echte hellingen, dat scheelt een hoop. Maar wel lekker slapen nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Vergeet niet je naam onder je bericht te zetten!