En dan al weer het laatste verslag. Vandaag Offenburg, morgen Rotterdam. En dan pas weer als we naar Spanje afreizen, maar dat duurt nog even. Ik schrijf dit vanuit ‘’Schöne Zimmer im Zentrum Leben’ in Offenburg. Eergisteren vertrokken we vanuit Spello. We vertrokken vol goede moed en gingen boodschappen doen. Na het boodschappen doen kwamen we er achter dat we de koeltas met allerlei gezonde zaken vergeten waren. Wij belde de aardige dame op van de woning en zij kwam even de deur voor ons open doen. Zo aardig. We zagen de zwarte koeltas pontificaal op de eettafel staan. Hoe is het mogelijk daar overheen te kijken? Maar het kan dus. Althans, wij kunnen het 😀 Toen naar een onderkomen ten noorden van Milaan met een computersysteem dat ervoor zorgt dat je via je telefoon de poort, de portiek deur en de appartementsdeur open kan doen. Wel ingewikkeld dat inchecken met je paspoort digitaal. Als je ghostery op je telefoon hebt (tegen reclame en voor privacy) werkt het niet. Maar met de internetbrowser Chrome wel. Leuk appartement verder. Eten klaarmaken ging niet door omdat we in een soort Italiaans wegrestaurant terecht kwamen waar we een lokaal broodje gezond namen, een soort burrito, maar dan wel 2 maal 20 cm lang. Hetty kon het niet op, ik net aan. De volgende dag om 10 uur weer verder
Naar de Gotthard pas. Helaas gesloten. Maar wel snel door de tunnel. Waarschuwing: ga vanuit Nederland niet door de tunnel. Mensen stond gezellig buiten de auto op de autobaan. Ik gok meer dan 10 km stilstaande file. Er wordt aan de tunnel gewerkt, staat ook op internet maar de gemiddelde toerist had dat kennelijk niet gelezen.
En nu dus in dit stille dorp waar we al eerder verbleven. In het Zentrum Leven, Daar zit je dan in het centrum van je leven met een Chianti, nog net even gekocht voordat we de grens overgingen, op een mooi terras (waar het nu wat begint te regenen). Hetty is moe, zoals ik gisteren. Je voelt nu, nu je niet loopt, dat het best vermoeiend was.
Wij willen jullie vanaf hier even bedanken voor het lezen en meeleven met onze tocht. Polarsteps is leuk maar reageren gaat niet zo makkelijk, en dat is denk ik ook goed. Maar we lazen alles. De aanmoedigingen, de tips en de positieve woorden. Heel veel dank. Ook voor de makers van het boek De Franciscaanse voetreis. En dan nu nog een paar fotocollages die Hetty gisteren in elkaar geknutseld heeft. Tot 4 september of eerder in ‘’the Flesh ‘’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Vergeet niet je naam onder je bericht te zetten!