Vanochtend te lang getreuzeld. Het ontbijtje stond klaar met taart en onze eigen gezonde spullen. Cappuccino gemaakt, espresso, yoghurt, sapje, water, crackers en kaas. Veel te uitgebreid. Dus toen we om 9 uur weg liep waren we al laat, wetende dat dit de laatste zware etappe was voor Rome. En dan nog 1,2 km teruglopen naar de route, omhoog. Bijna 1000 meter omhoog, los van dit stuk, en ook omlaag, over wat bleek, omhoog allemaal keien. De lengte kwam op meer dan 22 km.
Er was gewaarschuwd in ons boekje voor een riviertje na 4 km die wellicht niet met schoenen over te steken was. Gezien het weer hadden we een handdoek en crocs bij de hand.
Best leuk toch? Dat er daarna nog een riviertje kwam en daarna nog een was minder. En daarna dus dat oneindige kiezelpad omhoog. Het is niet zo dat ze kiezels gestort hebben, allemaal puur natuur, ze horen daar. Een klooster bezoeken doen we ook nog, maar daarna gewoon jezelf naar boven knokken. De eerste etappe vanaf Sint Jean Pied de Port is kinderspel hierbij vergeleken. Maar we knokken ons naar boven, daarna wat vlak en uiteindelijk de afdaling op een kleine niet bereden asfalt weg. Uiteindelijk komen we ineens uur of 7 aan bij ons hotelletje. Gelukkig kunnen we daar om half 8 lekker eten en drinken. Mooi toch, 29 jaar geleden gingen we samenwonen op deze dag. Het 30ste jaar is begonnen. En nu, na de maaltijd en de wijn zijn we kapot. Morgen meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Vergeet niet je naam onder je bericht te zetten!