Een bewogen week, eind goed al goed.

Een bewogen week. De week voor de vorige was er eentje met zware inspanningen in grote hitte, dus toen ik wat last kreeg van de maag was dat niet zo vreemd. Vreemder ware het toen de intensiteit van de pijn toenam en pijnstillers noodzaak bleken. Enfin, u heeft het kunnen lezen. Donderdag terugvlucht, vrijdag naar de huisarts die eerst wat luchtig keek maar schrok toen hij de ontstekingswaarden zag. Ik mocht meteen door naar het Franciscus Gasthuis, buikecho, CT-scan en vele mensen die op mijn buik klopten en het verdict was: blindedarmontsteking. Maar. Mijn blindedarm ligt natuurlijk weer op een lastige plek en er was een abces omheen ontstaan waardoor opereren nog moeilijker werd. En ik had geen pijn meer. Dus antibiotica en kijken hoe het gaat en opname.

Na twee dagen ziekenhuis mag ik vandaag weer naar huis en blij toe. Als er iets is gelijk bellen he en niet aarzelen! Weinig last maar wel heel moe. Hoe verder? Kuurtje afmaken, en later (volgende week) naar polikliniek om te bekijken hoe verder om te gaan met die nog steeds aanwezige blindedarm. Hoewel ze die er tegenwoordig ook niet standaard meer gelijk uithalen zo werd mij verzekerd. Interessante tijden. Leuk eens om het reilen en zeilen van zo'n ziekenhuis eens van (te) dichtbij mee te maken. Overigens hulde voor de medewerkers van het Franciscus: een heel fijn en zeer betrokken stel mensen met het hart op de rechte plek.

Peter, vanuit huis