Wim, Peter en Victor vertrokken 2 april 2019 naar Santiago de Compostella. Nu, jaren later, lopen ze nog steeds, maar nu vanaf andere plaatsen en soms in een andere groepssamenstelling. Vanaf 6 september 2024 lopen we de Camino del Norte.
Populaire posts
-
Deze blog heb je misschien al gelezen via een van de andere kanalen waarop ik ook berichten plaats. Maar nu zo vlak voor het vertrek wordt o...
-
Toen we gisteren weg wilde gaan zei Hetty, zouden we een muis hebben? Want Roshi gedraagt zich vreemd. En jawel, Roshi lag laag op de poten ...
-
Voor het vergroten van de foto 2 keer klikken of op blijven drukken en dan via menu openen We vertrekken na een ontbijt met ons...
zaterdag 25 mei 2019
Limoges - Châlus, zaterdag 25 mei 2019
K. vertelt over zijn struggle om de conventies te weerstaan. Om te werken zoals hij werkt, zich te kleden zoals hij wil. Hij wil niet in het regime. Hij past niet. Maar hij is daar eenzaam. Ooit in Den Haag bij de bhagwan club, meegenomen door een vriend, hoorde hij mantra's zingen. Hij kon niet stoppen met huilen. De herkenning dat het anders mocht, dat je anders mag zijn, jezelf mag zijn. De wetenschap niet alleen zo te zijn. De hug's.
Tranen staan in zijn ogen als hij hieraan terugdenkt.
Denk nooit dat je de enige bent die zo is. Dat ben je niet. Je hebt alleen die andere nog niet ontmoet.
Dan vandaag:
Naar Flavignac. Een 24 km. We worden daar opgehaald voor een slaapplaats, omdat we na 4 keer bellen geen contact kunnen krijgen met de gite aldaar. Omdat we dan enigszins om dezelfde tijd daar moeten zijn besluit ik met Wim en Peter mee de korte route via Maps te lopen en niet mijn gebruikelijke Jacobsroute. Gisteren was die zeker 3 km langer dan de Maps route van Wim en Peter, en dat zat helaas nog een beetje in de benen.
En op Maps lopen heeft zijn eigen charme, denk aan eerdere verhalen van mij in het natte en lange gras zonder pad en Peter zijn gevecht met het prikkeldraad en de klap van het schrikdraad. Zo ook vandaag. Ergens in het weiland lijkt de weg op te houden. Maar hij blijkt er even verderop nog wel te zijn. Omdat mijn satelliet verbinding haperde en Wim zijn kaartje niet goed laadde liepen we achter de vandaag zeer energieke Peter aan. Morgen gelukkig weer gewoon de Jacobsroute voor mij.
Nu ik dit schrijf op ruim 3 km voor het eindpunt heb ik mijzelf dan ook even een extra pauze gegund.
Na ons etappe drankje, bier voor Wim en Peter, een rosé voor mij, en, nadat we van de pelgrims Marcel en Lodewijk, een Fransman, nog een rondje krijgen aangeboden, wat niet afgeslagen kon worden, worden we opgehaald door Bert. Ze hebben een prachtig huis en voor ons een eigen heerlijk onderkomen.
Later komt Ria nog op weg met de auto naar Los Arcos om daar in een refugo als gastvrouw te gaan werken. We eten met zijn allen. Naast Bert, zijn vrouw en hun 2 thuiswonende dochters. Lekker gegeten met Hollandse aardappelen. De vega burger was wat mislukt en omgewerkt tot een lekkere soufflé. En nu naar bed want we moeten vroeg op.
Groet en liefde,
Pelgrim Victor
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mooi. Tja blijkbaar durft men niet vaak te zeggen anders te zijn en probeert men mee te lopen in de kudde. MAPS. ME als je thuis bent kom ik langs voor uitleg. Heb weer zitten puzzelen maar zelfs via you tube kom ik er niet uit zucht. Ik heb het in ieder geval niet nodig om in schrikdraad op hoog gras te gaan hangen nodig. Doe ik zowiezo wel grinnik.
BeantwoordenVerwijderenMorgen weer kalmpies verder. Geniet er weer van. Jullie maken een geweldige reis samen.
Buen Camino
Fijn bezig mannen ! Ik mis jullie wel n beetje, een beetje maar, hoor. Vandaag weer verder op mijn eigen route. Mijn Santiago voor dit jaar is Rocamadour...liefs, Elza
BeantwoordenVerwijderenFijn bezig mannen. Ik mis jullie wel n beetje, n beetje maar hoor. Vandaag weer verder op m'n eigen route. Rocamadour (mijn Santiago van dit jaar) komt steeds dichterbij. Bon route !
BeantwoordenVerwijderenO, het staat er twee keer in...sorry
BeantwoordenVerwijderenDacht je mist ons wel héél erg. 😜
VerwijderenWat een afwisselende onderkomens doen jullie elke keer weer aan. Daardoor steeds andere leuke en minder leuke gastvrouwen/gastheren. Lekker weer eens de Hollandse pot voorgeschoteld te krijgen.
BeantwoordenVerwijderenWordt het al wat drukker op de route?
André