Sancoines - Ainay-le-Chāteau - Chatreton-du-Cher

Blog Victor (hierna de blog van Wim)
Vanochtend ontbeten we op de kamer. 
Dat heeft twee redenen. Ten eerste koste het ontbijt 9 euro en ten tweede is een Frans ontbijt niet voldoende. Wat eet ik bijvoorbeeld? Gisteren na aankomst eerst anderhalve plak chocola, van die van 75 of 100 gram, daarna cashewnoten. 'S Avonds een pizza met een halve liter rosé.  En 's ochtends 500 gram kwark met 30% vet en veel zoetjes, een banaan en een halve liter jus d'orange. Daar kan je dan wel tot een uur of 11 mee toe. Peter en Wim doen het net even anders waarbij Peter dol is op de bakker 's ochtends en Wim meer van de yoghurt is en pain au raisen.



(De gastheer maakt appeltaart)

Vandaag zit ik in een gite bij veel bekenden. Best wel leuk. Al merk ik bij mij collega pelgrims al wat sympathieën en anti-pathieën ontstaan. Zo van, ik loop nog wel even door anders zit ik weer bij die en die. En we constateren in kleine kring dat we nog wel wat te leren hebben al het hier om gaat.
Marc, Peter en Wim zijn weer verenigd en zitten 2 km verder Hier was geen plek meer voor Peter en Wim. Maar 6 plekken hier.
Vandaag aardig weer.

(De koeien zijn hier leuk, ze hollen veel en zijn erg nieuwsgierig)
Het lopen ging beter en ik heb mijn rugzak lichter gemaakt. Zo heb ik mijn fleece trui die aardig op was achtergelaten en de kokusvet in een afsluitbaar IKEA zakje gedaan en dan maar voor 2 maaltijden, en 75 gram zonnebrand weggegooid. Aan 100 ml moet ik genoeg hebben. En mijn voorraden heb ik verkleind. Ik kon de hongerwinter overleven. Alles bij elkaar een minimaal een halve kilo tot één kilo lichter.





Omdat Wim ook blogt en we het meeste samenliepen leest u de rest wel bij hem. 
Groet van Pelgrim Victor


(Om de grappen over  de 'grijns' op de selfies moest ik hartelijk lachen, en iedereen kan zien dat ik er nog niet dodelijk vermoeid uitzie. Dank voor de ' bezorgde' commentaren die ik binnenkrijg.)

Blog van Wim
Etappe Sancoins - Charenton du Cer 29km
De wekker gaat. Die van Victor. Je verwacht dan heerlijke zen-muziek. Nee, niet vandaag direct reggae-muziek en het volume op standje “mag het wat minder in de ochtend”. Ha ha, wakker dus na een heerlijke nacht slapen. Het eerste wat ik doe is de weer-app raadplegen. Wat een genot om te zien dat we vijf dagen géén regen krijgen en......de temperatuur gaat omhoog. Heerlijk. De poncho gaat terug in zijn hoes, net als de tegenbroek, en dan diep in de rugzak. Die zijn even niet nodig. Ik duik de badkamer in en fris me op. Klaar voor de dag. Ik heb de 34 km van gisteren goed verwerkt en kan er weer tegen aan. Er volgt morgen een veel grotere uitdaging, maar dat komt zo. Gisterenmiddag was het na zo’n lange tocht met regen een zaligheid om dan je kamer binnen te stappen en een paar tellen later onder een hete douche te kunnen staan. Puur genot. Peter had het wat zwaarder jullie lazen het in zijn blog. Hij komt een uurtje later binnen en stort zich met een diepe zucht op zijn bed. Hij is blij dat hij binnen is. En wij ook. Het was ook weer leuk om Victor te ontmoeten. De afgelopen dagen liepen we niet “synchroon”. Dat komt o.a. door de afstanden en ook de beschikbaarheid van slaapplaatsen. We zijn wakker en pakken de rugzakken in. In dit hotel nemen we geen ontbijt, we eten wat op de kamer en gaan zo langs de bakker. Da’s toch zo fijn in Frankrijk en in België ook trouwens. Vers brood kunnen kopen bij de bakker op zondag. Vroeg op pad dus en bij de bakker kopen we vers stokbrood en een Pain au Raisen. Heerlijk. De route vandaag is wat saai. Veel asfalt en niet zo spectaculair. Ook best een pittige afstand, 29km. Het lopen gaat me ook vandaag goed af. Ben blessure vrij en in vorm. We spreken het pauze schema af en ik ga ik mijn eigen tempo op pad. Het is nog fris, handschoenen aan en lekker warm stappen. De eerste stop is na......we rekenen anders. We kijken hoever we nog moeten, dus de eerste stop is als we nog 20 km moeten lopen. Ik loop voorop aan mij dus de “eer” om de pauze-plaatsen uit te zoeken. Ik vind een schuurtje waar we tegen aan kunnen zitten. 

Eerst komt Peter aan en even later Victor in zijn mooie lange, langzame pas. We eten wat en gaan weer door. Zo zal het de hele route gaan. Peter gaat wat lastiger vandaag er speelt een blessure op en hij moet werken. Vanavond goed naar kijken en verzorgen. Dan de grote uitdaging: waar slaap ik morgen. We hebben twee plaatsen gevonden op zo’n 15km. Maar een derde slaapplaats vinden lukt nog niet. We bellen en bellen, maar of het is vol of er volgt een duidelijk "non” of, en dat is wat bizar, we krijgen een oude Fransman aan de lijn die zingt. Het blijkt zijn antwoord apparaat. Verder zoeken maar. Dat doen we als we binnen zijn op onze slaapplaats voor vanavond. Het is een heel oud huis met een heel oude dame die ons de weg wijst. Er zijn heel veel pelgrims zegt ze allemaal uit Holland en een Belg. Ha, dat zal Marc zijn en dat klopt. We hebben in dit grote huis allemaal een eigen kamer zoveel zijn er. O en eigen kamer bedoel ik dat Peter en ik een eigen kamer hebben met twee bedden. Prima. Maar dan waar slaap ik morgen. Ik kom uiteindelijk op een particulier adres wat zo’n kleine 40km verder ligt. Niks anders te vinden. Pffftt. 

Oké dat moet dan maar. Peter puzzelt nu om te kijken hoe we dan weer bij elkaar komen. Da’s niet zo gemakkelijke. Ach, zo hebben wij onze kleine zorgen. Dan is het de regen, dan weer het eten wat we mee moeten slepen en dan weer het slapen. Ja, op de Camino weet je veel, maar ook eigenlijk niks. Nou ja je weet dat je moet stappen en stappen en stappen en stappen. 




Salud
Caminotier Wim