Périgueux - Saint-Astier, donderdag 30 mei 2019

Vandaag een niet zo lange wandeling met toenemende temperaturen. Nu nog een 22 graden maar oplopend naar boven de 30. Wim geniet, Peter kreunt. Er is, zoals hij zegt, ruimte voor verbetering. De darmen werkten niet mee. Wellicht de omschakeling naar ander weer. In ieder geval, hij moest er hard voor werken. Anders bij Wim en mij. Wim zat al heel vroeg in de middag op het terras, ruim voor 1 uur en we waren toch niet voor achten op stap. Ikzelf zag een derde pauze plek, de derde pauze die ik meestal als enige neem, met waterpartijen, overhangende bomen, kort en droog gemaaid gras, die kon ik niet laten lopen. Ik bleef daar een uurtje relaxen. 

De tocht was weer mooi en de streek is platter dan Limburg. 

Kortom, redelijk makkelijk. We wisten dat de winkels dicht zouden zijn en hadden voldoende voorraad bij ons. 

We slapen op een privé adres met 2 kamers. Alleen Wim heeft de pech dat Peter de laatste tijd ook wat snurkt. 

Nog geen plek voor morgen om te slapen. De gemeentehuizen zijn allemaal dicht en het privé adres neemt de telefoon niet op.

Voor morgen de kleren aanpassen. De buff moet tegen de zweetdruppels het voorhoofd bedekken en de 'Engelse' pet wordt vervangen door een zwarte legerpet. Zwart ivm de zon. Geeft het meeste rust aan de ogen. Ik heb geen zonnebril. 

Ultreïa en liefde,

Victor

Hieronder een gedicht van een van de beroemdste dichters van Spanje, Machado.

 

Walker, je voetafdrukken zijn 
het pad en niets anders; 
Walker, er is geen pad, het pad 
is gemaakt door te lopen

Wanneer je loopt, maak je het pad, 
en wanneer je terugkijkt 
zie je het pad waar je nooit meer op 
hoeft te stappen. 
Walker er is geen weg 
maar paden in de zee

 

Wandelaar, je sporen 
zijn de weg, in zij alleen; 
wandelaar, er is geen weg, 
van weg ontstaat in het gaan

Gaandeweg levert de weg, 
in als je omkijkt 
zie je het pad dat nooit meer betreden zal worden. 
Wandelaar, er is geen weg, 
slechts een kielzog in de zee