Saint-Artiers - Mussidan, vrijdag 31 mei 2019

Etappe Saint-Artiers - Mussidan 28km

Een blog, twee routes. Peter loopt de maps.me route, dat is wat korter, 23 km en het is wat vlakker. Victor en ik lopen de officiële Jacobs-route en zijn dik 28 km onderweg.  Het weer is perfect, althans voor mij. Ruim 28 graden en een heerlijke, zonnige dag. Peter en Victor zijn wat minder “zonne-kinderen” en vinden dit zeer pittig en dan te bedenken dat het nog wat warmer gaat worden. Nadat we onze lieve gastdame gedag hebben gezegd, we krijgen drie zoenen van haar bij het afscheid, zwaaien we nog een keer en gaan terug naar het dorpje op zoek naar een bakker en supermarktje. We hebben weer dagvoorraad nodig dus we slaan alle drie zo onze eigen producten in. Ik koop weer eens een stokbrood en een blikje tonijn in tomatensaus. Peter “propt” mijn spullen in mijn rugzak en ik zijn spullen in die van hem. Makkelijk, hoeft de rugzak niet gelijk weer af. Dan zeggen we elkaar gedag en gaan onze eigen weg. Ik loop een stukje samen op met Victor en na een heerlijk pauze-plekje na 5km, 

zien we elkaar pas ‘s avonds weer in de nieuwe slaapplaats in Mussidan. De originele route is geen moment vlak. Het gaat op en af, best pittig met deze temperatuur. Gelukkig gaat een groot deel van de route over koele bospaden en......droge graspaden. Eindelijk géén natte schoenen en voeten. Dat is lang geleden. Het maakt de dag zoveel prettiger. Ik pauzeer een tweede keer in een soort bushokje naast de vuilcontainers. Nee, ze stinken niet. Er staat een lekker tuinstoeltje en ik neem een lange pauze.

 Ik eet mijn stokbroodje met de heerlijk tonijn/tomaat pasta. Normaal ben in weer snel weg maar nu geniet ik van de rust en de rustpauze. Ik blijf zeker drie kwartier heerlijk zitten. Ik zet mij grote hoed op en mijn nieuwe zonnebril, smeer wat zonnebrand op en vertrek weer. Ik merk gelijk dat het me goed doet om wat langer te pauzeren. Het gaat weer super. 

Goed drinken is met warm weer belangrijk, dat is een open deur.  Dus goed “water-management” toepassen. 😂 Ik loop altijd met anderhalve liter water verdeeld over twee flessen. Dubbelwandig dus altijd koel. Onderweg kijk ik uit naar plaatsen om water aan te vullen. Dat kan bij de kraantjes op de begraafplaatsen of gewoon “brutaal” aanbellen en zielig kijken en zeggen ‘Ik ben een pelgrim, heeft u wat water s.v.p.?’  Dat lukt meestal maar vandaag zijn de Fransen “niet-thuis”. Maar hulp is onderweg. Eindelijk loop ik weer de bewoonde wereld in na een toch waar ik echt niemand gezien heb. 

Alleen op de wereld is er niks bij. Maar dat is zo lekker, zo stil, zo mooi een met de natuur, zo rustgevend ondanks de inspanning van het lopen. Echt weer Camino. O ja, hulp onderweg. In het eerste dorpje wat ik na lang dus binnenloop hangt een uithangbord wat verraad dat dáár wel eens koel, helder water verkrijgbaar zal zijn. En ja hoor, koel water van de tap! Heerlijk. Met volle flessen ga ik weer op pad voor het laatste deel. Nog 5 km en ik ben klaar. Het is even puzzelen waar ik nou precies moet zijn, maar Peter, hij was er al, helpt en laat me de locatie zien. Yes, een eigen kamer voor maar €11,00. We drinken op een terrasje ons etappe biertje en dan ga ik terug om lekker te douchen en even te rusten. Victor komt ook binnen hij heeft ook lekker op zijn gemak gedaan. Vandaag geen mogelijkheid om zelf te koken dus gaan we naar de afhaal-pizza en eten de pizza’s daar op 🥴. Na afloop drinken we nog wat op een terrasje, heerlijk buiten de temperatuur is zomers. Ik schrijf daar deze blog en ga dan zo terug en lekker slapen. Zo zijn jullie weer virtueel meegenomen op onze etappe. Morgen 31 km! Jullie horen van ons hoe dat weer gegaan is. 

Het was een prachtige dag, het is prachtig weer, het is een prachtig avontuur. Het is prachtig.

Salud

Caminotier