Vandaag een prachtige etappe. Ook een zware trouwens, 28 kilometer met veel klimmen en dalen. Maar juist die hoogteverschillen leverde prachtige vergezichten op.
Mooi glooiend terrein en heerlijk zonnig weer zodat je heel ver kon zien. We begonnen met nat gras zodat alles kletsnat wordt, daarna uitermate veel klei zodat iedere schoen 6 kilo woog, erna een soort gootweg waarop ieder pad lastig liep en later lekker klimmen en dalen.
Daarna door wijnstad Chablis, waar would-be wijnkenner Wim met verlekkerd blik rondliep.
Marc en Wim scoorden een stempel bij het stadhuis en dat wilde Victor ook wel. Nu spreekt Victor niet heel goed Frans, hij leert iedere dag een nieuw woord en staat nu op 53 Franse woorden. Dat weerhoudt hem er geenszins van met veel enthousiasme een gesprek aan te gaan. Zijn laatste aanwinst is het Franse woord voor stempel: tampon. Echt waar, ik verzin dit niet. Dus Victor de VVV in en vroeg aan de dienstdoende dame: voulez-vous un tampon? Ze begreep het overigens onmiddellijk. Prachtige dag dus.
En nu zitten we in Accolay,
een best aardig dorpje, met een lekkere Leffe in de tuin bij Petra Beerens, een Nederlandse die hierheen is geëmigreerd. Ze heeft een oud huis gekocht, is dat nu aan het opknappen en dat is echt een gigantische klus. Maar het is nu zover dat ze pelgrims kan ontvangen en later gaat ze hier ook yogalessen geven. Een heel mooi initiatief, ik kan het adres van harte aanbevelen.
Afgelopen nacht waren we in een krappe kamer met 4 man. Het ging en ik heb best aardig geslapen maar werd wel enigszins geteisterd door gesnurk. In de blog van Victor heeft u kunnen lezen hoe ik dit vergeefs heb geprobeerd te stuiten. Inmiddels geloof ik in Caminowonderen. Gisteren liep ik met enige dorst een dichtgeplakt Frans dorp in en zei tegen Marc: als hier nu een barretje is ben ik om en geloof ik in wonderen. En jawel!! En heerlijk gegeten ook, dus ik ben om. Een wonder om het gesnurk te stuiten is nog niet verricht.
(Wij zijn nu bij de blauwe stip)
Dan de nabije toekomst. Na overleg zal het zo zijn dat we alle vier de route over Nevers gaan volgen, maar met verschillende tempos en afstanden per dag. Wim (zijn laatste bijnaam is hazewimhond) en ik zullen samen reizen. Victor en Marc gaan hun eigen plan trekken. Wim en ik denken zelfs al voorzichtig over de route na St. Jean en de Norte, langs de Spaanse noordkust, wordt genoemd. Rustiger, mooier, meer uitdagend en voor mij een mooie terugkeer naar een gebied dat ik een flinke tijd geleden tijdens een fijne vakantie bijzonder waardeerde. Maar zoals Joop Zoetemelk al zei: Santiago is nog ver en er kan nog heel veel gebeuren. Wordt dus vervolgd in dit theater.....
Caminotier Peter,
Idd een prachtige route, dat zal alleen maar mooier worden en afwisselender. Begrijp ik goed dat jullie viertal, of moet ik zeggen drietal nu uit elkaar valt. Ontmoeten jullie elkaar op enig moment dan weer?
BeantwoordenVerwijderenBen beniewd naar de nieuwe routes van beide duo's.
André
Marc zou meegaan tot Vezelay. En dan weer alleen verder gaan. Ik zou tot Vezelay meegaan en dan al dan niet teruggaan naar NL of alsnog verder gaan. Omdat het zo goed gaat loop ik nog een stukje verder richting SJPdP. En als nieuwe ervaring wil ik een stuk alleen lopen. Nog nooit gedaan.
BeantwoordenVerwijderenDan: zien we elkaar nog? Ja, waarschijnlijk wel. Want we nemen dezelfde route over Nevers. En ik heb net de slaapplaatsen verspreid naar iedereen. En het digitale routeboekje, die Marc ook op papier heeft. En zoveel slaapplekken zijn er niet. Maar als de tempo's teveel uit elkaar liggen zullen we elkaar wellicht een tijdje uit het oog verliezen. Maar we delen onze lokatie op gezette tijden in Whatsapp, zodat we, als de verschillen niet te groot zijn, elkaar weer kunnen opzoeken. Zo weet ik nu dat ik Marc alweer zal zien (hij reserveerde net dezelfde plek als ik). En het zou mij niet verbazen als Peter en Wim daar ook op uitkomen.
De blogs blijven gemeenschappelijk, al zullen ze uit twee delen bestaan als we in andere gite's slapen.
Groet Victor
Victor bedankt voor je uitleg en ik/we merken vanzelf hoe e.e.a. uitpakt.
BeantwoordenVerwijderenAndré
Chers caminotiers, het blijft een genot om jullie dagelijkse voorstellingen in dit wonderlijke theater te volgen. Gelukkig hebben wij seizoenskaarten en hoeven we niets te missen. Het voelt bijna alsof we zelf meelopen. Gelukkig geldt dat niet voor de nachten... 😀
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Tonny & René.