Bazas - Captieux, woensdag 5 juni 2019

Blog Wim
Etappe Bazas - Captieux 18km
Een korte blog van een natte dag met héél véél regen en een kaarsrecht pad naar de volgende plaats. Gisterenavond kondigde de regen en het onweer zich al aan. Vandaag kwam het “met bakken” uit de hemel. We starten met wat koffie en thee en we hebben nog crackers en yoghurt. Rustig aan in het kleine keukentje van een weer heel basic onderkomen. We weten dat we de hele dag in de regen lopen dus even mentaal op regen programmeren. We appen met Peter; Hoe gaat het? Hoe voel je je? Gaat het al wat beter? Dat soort vragen stellen we hem met het gevoel en idee dat hij er nog steeds bij is. Maar ja, het is definitief. Peter is echt gestopt. 😢 Hij maakt zijn plan hoe nu verder. Lees het maar in zijn blog. Wij gaan op pad. Met regenbroek en poncho aan gaan we op weg. Zoals gebruikelijk eerst even langs de super voor proviand onderweg en ook de bakker even bezoeken. We zoeken de route weer op en krijgen gelijk naast de regen een eerste felle helling met........een strook van hoog nat gras. Het is maar 15 meter maar net voldoende om via mijn “open” schoenen met die kapotte stiksels, direct drijfnatte sokken op te leveren. 

Dan stappen we op een nieuw aangelegd wandelpad. Lichtgeel van kleur, een soort aangestampt grindpand. Super netjes afgezet aan de zijkant met houten planken en daar waar nodig met keurige hekjes. Het blijkt dat dit pad ons kilometers lang in een lange bijna rechte lijn naar de volgende slaapplek brengt. 

Mooi, maar saai en geen enkele mogelijkheid om even ergens lekker te zitten.

(Victor zit ten einde raad droog in een tractorband)
 Ik heb deze morgen echt flink wat “brandstof” naar binnen gewerkt. Wat? Nou even een opsomming; Yoghurt met nootjes, grote kop thee, een appel, een banaan, een pain de raisens en een blikje koude cola. Daar doe ik het mee en weet dan al dat ik in een ruk die 18 km ga lopen. Ja, en ondanks de regen geniet ik echt wel. Het lopen gaat heerlijk, de afstand is echt een makkie. Kan je nagaan we vinden 18 km nu echt een makkie. Ik ben te vroeg bij “Hotel de Ville” moet even een half uurtje wachten en dan kan ik betalen (€10,00), krijg mijn stempel en ik wordt netjes door een van de dames naar de gite gebracht. Daar treffen we Marcel weer aan, leuk om hem weer even te zien en te spreken het gaat goed, hij vermagert wel erg. Hij is nu in gezelschap van Lilli een Franse dame die net is gestart en maar een paar dagen loopt. Ik trek mijn natte spullen uit en zorg dat ik me weer comfortabel ga voelen. Het is vroeg, net 13:45 uur. Mooi, lekker veel tijd om te rusten. Vandaag weer zelf koken en hopen dat het morgen droog is. Peter belt nog even en hij scherpt plannen aan. Zijn Camino is definitief klaar. Zó jammer, we missen we hem echt. Zijn prestatie is natuurlijk gigantisch meer dan 1100 km lopen, dagen en dagen en dagen. We hopen elkaar wel te treffen in Saint-Jean-pied-de-port op 14 juni. Dan zijn we zover al gekomen. Frankrijk helemaal van noord naar zuid doorgelopen. Nog 9 dagen. Nu we in de gite zijn is alles weer oké, nattigheid vergeten. Zo lekker eten en dan heerlijk slapen. Morgen weer een nieuwe wandeldag. Het gaat goed, het gaat vooruit en we zijn er.......bijna....nou ja spreekwoordelijk dan. Peter, goeie reis terug en hopelijk tot gauw. 
Salud
Caminotier


Blog Peter
Biarritz, koningin van de badplaatsen, prachtige stranden en vandaag ook 29 mm regen. Dat viel dus wat tegen. Maar de nood een deugd, veel Murakami herlezen, en daarnaast kijken hoe verder. Twee overwegingen spelen mee. Ik blijf me niet helemaal gezond voelen en ook de linkervoet blijft gek doen. En tevens blijkt mijn wandeluitrusting minder geschikt voor Cityhoppen. De conclusie is: ik neem morgen de trein naar Rotterdam, blijf daar een paar dagen, word weer als een hoentje, al dan niet met wat medische hulp, en dan trek ik er weer op uit. Het hoogst op de lijst: een week een camper huren, of twee, en kijken of dat leuk is en ook: mijn vrienden treffen in St. Jean. Of allebei. We zien wel. Omdat ik nu definitief afhaak van de Camino is dit mijn laatste bijdrage aan deze mooie blog. Ik wens Wim en Victor alle geluk en plezier bij hun tocht en alle lezers veel genoegen bij het volgen van hun avontuur. 


Het was zeer gedenkwaardig,

Groet van Peter.