Hagetmau - Orthez, dinsdag 11 juni 2019

Etappe Hagetmau - Orthez 27km

De rustige dagen zijn weer voorbij. Vandaag weer een dikke 27 km. Dat kunnen we zo langzaam aan natuurlijk wel, maar.......regen vandaag. Niet mijn favoriet. Toch ken ik mensen die liever in de regen stappen dan in de warmte. Ik ben vandaag vroeg vertrokken omdat mijn kamergenoot, Ludovic, al om 06:00 uur opstaat en dan zo snel mogelijk gaat lopen. Dat is ook mijn idee. Gisteren had ik al tegen Victor gezegd dat ik mogelijk al op pad zou zijn als hij zou opstaan. Toch zie ik hem even beneden als ik mijn yoghurt eet en een kop thee drink. Victor heeft nog wat kaas en een cracker. Nee, we zijn niet zielig we hebben nieuwe voorraad nodig en dat kan vanavond in Orthez geregeld worden. Een grotere plaats dus mogelijkheden zat. Er is zelf een McDonald’s. Mhhhh daar ga ik eens even over nadenken. Mijn lange broek met afritsbare pijpen is kapot. De ritssluiting van een van de zakken is stuk. Niet handig want daar bewaarde ik nu net alle belangrijke papieren en mijn geld. Ik “verkoop” de pijpen aan Victor, hij heeft zo’n zelfde broek, en ik gooi mijn broek weg. Uiteraard na het bedanken voor de honderden kilometers trouwe dienst. Ik heb nu alleen nog mijn korte broek met voldoende afsluitbare opbergruimte. Nu, met een regendag voor de boeg moet ik dus wel direct starten met mijn regenbroek aan. Ach alles went. Ook de poncho moet gelijk aan. Het plenst. Ik spreek nog wat zaken met Victor af en vertrek om 07:15 uur. Ik ga eerst op zoek naar een bakker want 27 km lopen op een yoghurt dat gaat niet. Ik vind de bakker op de route, dat is mooi. Ik koop een croissant, een chocolade broodje en een heerlijk krentenbroodje. Ik app Victor; Bakker op de route, veel succes vandaag. Net als ik het verstuur zie ik hem al aankomen. Hij is dus ook vroeg vertrokken. Ja, zo kom in natuurlijk nooit van hem af. 😜

Onder een afdakje wat verderop eten we de broodjes op. Toch nog samen ontbijten. We lijken wel twee, in het oranje gestoken, zwervers. We vertrekken weer en ik zie Victor de rest van de dag niet meer op de route. Het is nu 17:00 uur en hij is nog niet binnen. Ik stuur hem een app-je maar nog geen antwoord. Mhhhh, hij zal zo wel komen. Ik heb ook zijn slaapplaats geregeld, net op tijd. Er zijn hier maar zes bedden en die zijn allemaal bezet. Na de felle regen in het eerste uurtje is het gelukkig wat droger geworden. Ik gooi de poncho over mijn hoofd en loop stevig door. De heuvels worden hoger, het vlakke is echt weg nu.

Ik kom weer door kleine mooie dorpjes met prachtige huizen. Op elke hoek staat er wel een kruis al dan niet met Christus aan het kruis. 

Ook veel Mariabeelden.

Ik bezoek weer de kerkjes die open zijn en maak wat foto's. Met de regen zijn er niet veel mensen op straat en die er zijn lopen, diep in hun jas weggedoken voor de regen, snel door.

We worden wel begroet en een “snelle” “goede reis”, komt onze kant op. Ik wil graag op tijd zijn om een slaapplekje te hebben dus stap ik stevig door. Onderweg wisselt de regen af met felle zonneschijn en andersom. Net als ik besluit al dat plastiek uit te doen, ik berg het ook echt op in mijn rugzak, zie ik achter me een gitzwarte lucht aankomen. Alles maar weer snel aangetrokken en dat is maar goed ook. Het komt met bakken uit de hemel. Ik schuil onder een afdakje en moet de bui echt even “uitzitten”. Dat gebeurd zo een paar keer. Zelfs in de laatste kilometer wordt ik nog lekker even besproeid. Dan ben ik bij het toeristenbureau dat net open gaat. Bed reserveren, inschrijven en terug naar de plek waar we slapen. Het is deze keer een soort torenkamer 

met een mooi grote keuken en zes bedden verdeeld over twee kamers. Weer helemaal goed. Ik krijg net een app-je van Victor, hij is er bijna. We zijn weer een etappe verder, weer wat dichter bij ons doel, weer in een goed onderkomen. Het gaat ons goed, het gaat goed. Ik ga Victor verwelkomen

Salud

Caminotier