Fougueyrolles - Pellegrue, zondag 2 juni 2019

De blog van Wim, hierna de blog van Peter. 

Etappe  Fougueyrolles - Pellegrue 24 km

Een etappe met wat emoties. We nemen gedwongen afscheid van Peter. Hij gaat niet verder. 

In zijn blog van gisteren en van vandaag legt hij uit waarom. Zó jammer, dat het gezamenlijke avontuur nu even stopt. Afhankelijk van zijn plannen zien we elkaar weer ergens op de route. Hij gaat wat varianten en opties bekijken. Vandaag hebben we afscheid genomen, best lastig. Victor en ik lopen weg en we zwaaien nog een keer. Dag Peter, tot later hoop ik. In zijn blog lezen jullie hoe het hem vergaan is vandaag en wat zijn plannen zijn. Vandaag dus een beetje zwaarder dan normaal. Het is bloedheet ruim 33 graden. 

Victor en ik lopen weer ons eigen tempo dus we zijn elkaar snel kwijt. Doordat ik gisteren wat langere rustpauzes nam heb ik de ruim 32 km goed kunnen verwerken. Vandaag doe ik het zelfde en het is “maar” 24 km. Ik loop, 

pauzer, ik slaap een beetje, ik drink,

ik loop, ik pauzeer, ik slaap weer een beetje, ik drink. Hé, hoor ik jullie denken, wat is er met het “ik eet wat” gebeurd. Simpel en geen trek door een stevig ontbijt en gewoon bijna niks meer in voorraad. Dat wordt een serieuze uitdaging ook voor vanavond. Ik ben op weg naar een gemeente gite, 6 plaatsen. We denken dat we hebben gereserveerd maar door de slechte communicatie zijn we niet zeker. Beetje vaart maken dus en zorgen om op tijd rond 15:00 uur binnen te zijn. Nou dat is allemaal gelukt, de code van de gite kon ik in de bar krijgen. De gite lag net om de hoek. We zijn hier alleen. Dus eigen kamer. Er staat gelukkig wat eten (pasta en mosterd). Bij de kraam van de crêpes krijg ik het voor elkaar om bij een uiterst vriendelijk dame vier eieren te kopen. In pannenkoekenbeslag gaan immers eieren dus ik waagde het er op. Die kraam staat er overigens omdat het een zondagse-feestmarkt is en kermis. We zijn weer gered want er is  verder niets open. 

Morgen dus echt dringend inkopen doen anders raken onze reserves  en figuurlijk op. Beetje fruit en groente zou ook welkom zijn. Dat is wat magertjes de laatste dagen. Voordat Victor binnen is en we samen op een stampvol terrasje ons etappebiertje drinken, loop ik nog even over de markt. Er stapt een klein, charmant gekleed dametje op me af. Ik schat haar dik in de zeventig. Ze sjouwt met een prachtige grote hangplant, nog een plantje in een klein potje, een mooi papieren tasje van een of ander chique merk en een oud schilderrijtje. Ze heeft goed ingekocht op de rommelmarkt. Ze stelt me een vraag, in het Frans uiteraard, en ik antwoord met mijn in gestudeerde ‘Je ne parle pas français’, nou daar neemt ze geen genoegen mee en praat gewoon door. De hangplant en het gewone plantje heeft ze inmiddels neergezet. Ook het schilderrijtje zie ik op de grond staan tegen haar been aan. Ze rommelt wat in het chique tasje en vist een etuitje met fototoestel op. Ah, ik begrijp het ik moet haar op de foto zetten. Ze doet een hele uitleg over het toestel en geeft het me. Ze pakt alles weer op en gaat poserend voor me staan. Mooi blauw mantelpakje, witte zonnehoed op en ze gaat er echt voor staan. Ze roept nog wat, ‘tournant’. Uhhh ja, ze maak met het schilderrijtje in de hand een beweging. Ah weer begrijp ik het een foto rechtop, portret-format. Ja, ja, we komen er samen uit. Ik druk een paar keer af, doe we zo vaak op onze phones, dus nu ook en het apparaatje begint hard te zoemen. Ha gaaf, nog een met een echt rolletje. Ja, na de drie foto’s van mij was het rolletje vol. Ik zal het resultaat nooit zien, maar hoop echt dat het een prachtige foto is. Nu liggen we even op bed, uitrusten en appen wat met Peter. Hij heeft een nieuw schema gemaakt voor ons tot aan Saint-Jean-Pied-de-p

Port. Ziet er goed en doenbaar uit. Peter blijft voor ons de slaapplaatsen reserveren. Fijn. Morgen weer een 25-ger. We lopen ook weer tussen veel wijnvelden. Dat was even geleden. We gaan koken, eten en slapen. Morgen eerst een supertje vinden en de volgende Camino etappe. 

Salud

Caminotier

 De blog van Peter

Met mijn hopelijk tijdelijke stop gaan de blogs weer uiteen lopen. Vanmorgen na een heerlijk ontbijt bij onze hosts liepen we naar Sainte-Foy la Grande, 

waar we afscheid namen. Heel vreemd om ze weg te zien lopen. Ik dook maar een terrasje op en ging later langs de Dordogne zitten. Zondag dus bijna alles dicht, zelfs de VVV. Ingecheckt, opfrissen, eten, boodschappen. 

Het testloopje vanmiddag ging niet goed, dus nu nog niet terug naar het wandelen. Dus wat te doen? Na wat gesprekken kwam ik tot de volgende opties:

Hier in de buurt blijven en hopen op snel herstel. Met de bus verder en ook hopen op snel herstel. Terug naar huis. Met bus-trein naar leuke plekken en verder vakantie vieren. Wim had een goede: ga ff twee dagen naar huis met de trein, kom bij, pak wat andere spullen in en neem een goedkope vlucht naar Spanje. Nog ff puzzelen dus, en tips zijn welkom!!

Met vriendelijke groet,

Peter