Ik breek record op record. Zo ben ik op Madeira 2 leesbrillen kwijtgeraakt en hier 3. De eerste brak ik, de tweede verdween en de derde, die ik toevallig gevonden had verloor ik vandaag. Maar een Frans echtpaar die mij inhaalde bezorgde die mij terug. Ik zie wat vaag door alle krassen.
Een ander record was dat van 31 graden en 31 km. Gisteren gesneuveld. Toen was het 33 graden en 33 km. En als klap op de vuurpijl vanochtend zonder ontbijt vertrokken. En als vierde record om 6.10 buiten aan het lopen.
Vandaag heb ik Wim ingehaald. Een mooi moment van hereniging!! We zijn er blij mee. Voor Saint Jean Pied de Port had ik een gevaarlijke achillespees blessure. Na Roncevalles had ik tijd om die rustig te laten 'genezen'. Wim is het schema wat hij had blijven lopen. Toen mijn pijnen voorbij waren ben ik weer meer kilometers gaan lopen. Omdat ik Wim's schema ken kon ik zien dat hij nog 3 min of meer korte etappes zou lopen. Alleen toen werd het erg warm. Desondanks waren gisteren minder super hete dagen dan verwacht door de sluierbewolking, voor je gevoel dan. Vandaag geen sluierbewolking maar wel een zuchtje wind. Dus knallen maar. Ik voel mij in Wim's woorden zo sterk als een beer. Vandaag haalde ik zelfs mensen bergop in. Het moet niet gekker worden. Mijn longen hebben hun capaciteit enige tijd geleden verhoogd van 49 procent naar 75 procent onder invloed van goede medicijnen. Ik heb het idee dat die nog verder is toegenomen. Alle longen hebben ongebruikte goede longblaasjes onderin de longen. Men experimenteert nu met stukken van de longen afsnijden zodat de goede onderste longblaasjes meer ruimte krijgen. Dus waarom zou dat ook niet door 3 maanden inspanning kunnen gebeuren. Bij de volgende meting ben ik benieuwd.
Op het laatste stuk zet ik reggea en dub op. Lekker hard. Ik word nu vooruit geblazen. Gizzy White mix 4!
Dan gebeurt er iets onverwachts. Door de inspanningen die ik opeens kan leveren word ik geëmotioneerd. Ik heb een verleden als kind van ziekten. Vele longontstekingen, astmatische bronchitis, oorontstekingen en ik begon met 6 weken ziekenhuis na 6 weken leven. Ik dacht dat mij dat nooit geraakt had. Maar vandaag, bevrijd van alles, gewoon hard de bergop stappen, allerlei mensen inhalend en nog even 30 km wegtikkend was ik euforisch. Dat ik dat kon. Fitter dan toen ik 20 was.
En daarna kwam er nog een emotie op. De krachtige gedachte dat ik er toe deed. Steeds weer deze gedachte, deze stem. Het emotioneerde mij. De tranen stonden mij in de ogen. Geen idee waarom. Het gebeurde gewoon. Ik stond er versteld van maar vond het ook mooi. Kennelijk zat daar nog een psychologisch iets wat op moest lossen. Kennelijk had ik mijzelf nooit gezien als iemand die er écht toe deed en belangrijk was voor mensen.
Dat de camino na zoveel kilometers dit alsnog zouden bewerkstelligen kwam als een donderslag bij heldere hemel. Maar is in dank aanvaard.
Verder nog mooie mensen ontmoet maar dat komt nog wel.
Net als de foto's. Nu 1g. Dus uploaden gaat niet
Groet en liefde,
Victor
Hoi Victor, wat heb jij een dag beleefd zeg, niet normaal.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat het fysiek gezien zo goed met je gaat. Dat vertaalt zich uit in kilometers!!! Dan de ervaring van de mooie emotie, wat fijn voor je, houd dat gevoel vast. Het zal je op het laatste stuk, wat jullie nog lopen, helpen.
Mooi verslag met alles erop en er aan.
Mooie afsluiter gebruik je steeds.
André
Het longfonds zegt niet voor niks ga wandelen... Bij mij verbeterd het ook altijd wat als ik op wandelvakantie ga. Ga alleen net niet lang genoeg. En ja Victor je bent een uniek en waardevol mens. Je mag er zijn en je doet ertoe. Je hoeft alleen maar jezelf te zijn. Mee terug nemen naar Nederland en nooit meer vergeten..
BeantwoordenVerwijderenwas van caroline maar anders pakte hij het niet
BeantwoordenVerwijderenJij doet er zeker toe. Jij wordt gezien Victor. Top ! Mooi, dat je dit zelf nu ook echt zo ervaart ! Heel mooi. Ik mag je daarmee alle geluk van de wereld wensen. Liefs, Elza
BeantwoordenVerwijderensuper prestatie van je hoor Victor!! Ik neem mijn petje voor je af!!!!
BeantwoordenVerwijderenJa en die emoties op de camino. Nou ik kan er dit jaar van mee praten hoor. Ze kwamen gewoon binnen. En een antwoord weet ik ook niet daarop. Zal wel met je gestel te maken hebben dat je gevoeliger wordt op de camino. HAHAHA.
Groetjes Titia
Beste Victor, jij kent ons (Tonny & René) niet en wij jou eigenlijk ook niet, maar na de afgelopen 3 maanden ook weer wel. Nu we zelf op vakantie zijn, onderbreken we onze fietstochten graag even voor jullie caminojournaal. Vandaag, op een mooie plek langs een Frans riviertje, heeft Tonny jullie beider verhalen hardop voorgelezen. Wij blijven genieten van de door julle geschetste caminosferen, maar we waren vandaag extra geroerd door de openhartige inkijk in jouw gevoelsleven. Bovendien zou de door jou omschreven verbetering van je longfunctie veel lotgenoten tot voorbeeld kunnen strekken. Blijf genieten van het wandelen, dat doen wij ook, maar dan op 2 wielen. Groetjes Tonny & René.
BeantwoordenVerwijderenDank jullie allemaal voor jullie fijne reacties 💕
BeantwoordenVerwijderenIk lees al je blogs trouw en deze springr er voor mij bovenuit. Eerlijk open en kwetsbaar , mooi Victor heel erg mooi . Dat je ons, de lezer, deelgenoot maakt van je inzicht , dankjewel. Doet mij ook veel.
BeantwoordenVerwijderenIk ga hier niet slap lullen over respect want soms kan een mens gewoon niet anders dan iets doen dat niet alledaags gewoon om simpel verder te kunnen met dit leven.
Hou van je Victor ! Jos.
Geraakt Victor, dank voor het delen. De longproblemen en aanverwante aandoeningen herken ik ook van dichtbij. Wat een mooi verslag....stap dapper door. Voor mn zusje en mij begint maandag de strandvijfdaagse in Zeeland van Vlissingen naar Rockanje. We gaan weer goede zeelucht ademen, groet Christina
BeantwoordenVerwijderen💕💕💕
BeantwoordenVerwijderen