D21, L18, Aslanbeyli - Saricailyas

The soul has been given its own ears to hear things the mind does not understand.

– Rumi  

We kwamen gisteren aan in ons soefi-complex. Toen ik de mobiele verbinding activeerde, zag ik dat Rina het verloren gewaande vest en sjaaltje van Hetty had gevonden. Dus toch vergeten in de Rastatent. Geen gepieker meer over *‘Waar heb ik dit vergeten?’* of *‘Hoe kan het nou toch?’* Het vest is inmiddels gearriveerd in Amsterdam, wij nog niet. Daar wil je nu ook niet zijn, natuurlijk, met alle pijn van het verloren kampioenschap.  

Maar eerst hebben we ‘ons’ complex bekeken – prachtig. De Alevieten onderscheiden zich van de dominante islamitische stromingen (soennitische en sjiitische islam) door hun religieus-humanistische levensopvatting. Het is ook een van de soefivarianten.  

Onze slaapkamer was zo mooi dat ik eigenlijk niet wilde opstaan. Toch verliep alles soepel. Een goede nacht, behalve dat de toiletten ver weg waren en ik bijna twee keer de stappenteller had meegenomen. Wel heerlijk gelucht en ik heb nog een satelliet bewonderd.  

Vandaag weer een mooie wandeling, een beetje omhoog, niet te steil en technisch gezien makkelijk. Wel veel kiezels en stenen. Daarna bezochten we een prachtig soefi-heiligdom met een koepel die een geweldige akoestiek had. Zo mooi! En een duivennest boven de lamp.  

Tussendoor genoten we van een lunch met kaas, brood, chocoladepasta (erg populair op vers witbrood), olijven en – het lekkerste – yoghurt uit een 3-liter emmer, met nootjes en honing. De drie liter was net genoeg. Daarna gingen we weer op pad, klommen tot boven de 1200 meter, en daar slapen we vannacht. Een aantal slaapt binnen, een aantal buiten en een aantal in een hotel verderop. Wij slapen buiten.

Als het niet te koud wordt, is dat heerlijk: dubbele slaapzakken, een wollen shirt en een muts. Geen sokken, want dan krijg je door de donzen mummy-slaapzak te hete voeten. Ook geen thermobroek of zoiets. We slapen in twee tentjes, maar kunnen elkaar bijna aanraken of door het gaas nog even welterusten wensen.  

Op de camping hier, zonder keuken, heeft een groep met één geleend gasstel van de cameraploeg linzen met rijst, een salade en echte hummus van kikkererwten uit blik gemaakt. Geweldig knap. Heerlijk!  

De dames vonden een bijzondere plek om warm te douchen: de ruimte in de moskee waar overledenen worden gewassen voor de begrafenis. Hetty niet – die wacht tot morgen in het hotel, uit angst om koud te worden. De dames zijn terug en het was heerlijk!  

Daarna deed Mehmet het merendeel van de afwas. Hij liet ons ook zien hoe je een aangebrande pan schoonmaakt: met zand en warm water. Het werkt geweldig. En zo gaan we hier lekker door: lopen, ploeteren en genieten.  

Geluk en liefde!