Dag 23, L20, Çukurca - Çukurca

"Yesterday I was clever, so I wanted to change the world. Today I am wise, so I am changing myself."

- Rumi

Iedere dag een uitspraak van Rumi, en vandaag eentje waar we tijdens het lopen al meermaals over praten. "Kan je de wereld veranderen door acties, of begint verandering bij jezelf?" Met rozen planten veranderen we via onszelf de wereld. Zoals Krishnamurti altijd zei: "Jij bent de wereld", en "elke oplossing schept zijn eigen problemen". "Dus kijk naar jezelf. Wie ben ik?"

Vanochtend weer vroeg uit de veren. Hetty merkt dat ze moe is - van de zon, van het dagelijkse lopen. Enkelen blijven in het hotelletje van Ben om zich later weer bij de groep te voegen. "Hetty besluit op de valreep hier ook te blijven." We lopen eerst mee langs de monumenten uit vervlogen tijden: van ver vóór de Byzantijnen (al is er nog een uitgehakt kruis te zien), via de Ottomanen tot de Turken. Daarna verlaten we de groep en lopen terug naar het hotel. "Want lopen over wisselend terrein, hoog en laag, is één ding", maar daarna je tent opzetten, spullen uitladen, afwassen, tent afbreken en slechter slapen dan normaal (Hetty snapt nu eindelijk hoe ze lekker ligt, maar de kou blijft een probleem) - "dat put uit." Een dag met 10 km klinkt als een rustdag, maar het bed bij Ben, de Nederlandse eigenaar, is té verleidelijk. Morgen voegen we ons weer bij de groep.

"Wist je dat er in een Dacia Duster 8 mensen passen?" Twee voorin, vier op de bank en twee in de 'kofferbak'. Morgen iets soortgelijks, maar dan in een Renault Kangoo - mét bagage. "We gaan het zien."

Na het uitladen van de bagage maken we zelf ontbijt klaar met de groep. Dan vertrekken we. "Het is hier adembenemend." Tussendoor voeren we interessante gesprekken. Bij de monumenten klimmen we en drinken koffie bij een tentje. Er arriveren bussen met vrouwen en kinderen die, net als wij, de rotsformaties en graftombes bewonderen. "We worden omringd door nieuwsgierige vrouwen" - met handen-en-voeten-taal en mijn buff (met daarop de kaart van onze tocht) leggen we uit wat we doen. Na selfies en foto's zijn we weer alleen.

Zie de pinnen aan de halsband als verdediging tegen wolven

"De graftombes zijn schitterend." Vernietigd, later herbruikt als kerk en woning - tot enkele decennia geleden nog bewoond! Op het plateau komen we Turkse wandelaars tegen (Duitssprekend, opgegroeid in Duitsland). "Veel Turken hier werken of woonden in Nederland of Frankrijk" - de meesten buiten Turkije wonen in Duitsland en Nederland.

Terug in de theetent maakt de politie een praatje "via Google Translate" ("Bij problemen, bel 112"). De terugweg naar het hotel is nog 5 km. "Op een 'rustdag' liepen we toch 14 km" - dat zegt genoeg over onze conditie.

Bij het theehuis annex lunchtent nemen we afscheid van de politie: "Als er iets is, bel 112 - dan komen wij." Na het eten is de "Fellowship of Rumi" tijdelijk herenigd, maar slapen nog op twee locaties. "Vanacht genieten we van een warm bed" - morgen weer een camping.

Morgen meer, anders wordt de blog te lang.

"Een fijne avond!" ⚘️