Dag 6: Gökçedere – Güneyköy

Gisteren heb ik de blog grof geschreven, en met behulp van een AI-prompt (instructie en vraagstelling) is de tekst herschreven met humor en vanuit een Rumi-perspectief. Ik vond het resultaat erg vermakelijk, maar vandaag weer gewoon alleen Victor. Misschien wat saaier, maar wel authentiek.  

Vandaag stond er een pittige tocht door de bossen op het programma. Samen met Rina en Anna liep ik rechtdoor, omdat we geen sticker zagen die aangaf dat we linksaf moesten. Die bleek verdwenen te zijn. Na 800 meter kwamen we erachter dat we verkeerd liepen en probeerden we elkaar via gefluit te waarschuwen. Daarna liepen we terug om alsnog de juiste route te volgen. Het was een zware route, zowel voor de enkels als voor de spieren, maar wel heel mooi.  

Nu zijn we op een camping aangekomen en hebben we onze twee tentjes opgezet. Omdat we de tweepersoonstenten te klein vonden voor onszelf en onze bagage, hebben we er maar twee genomen. Met enige moeite is het gelukt. Daarna lekker gegeten en nu proberen we te slapen. We zijn benieuwd wat morgen brengt.  

Tot morgen!