Dag 19, Egrioz - Eskişehir, loopdag 16

 "Silence is the language of God, all else is poor translation."

Rumi 

Weer terug in het groen gezet 

Ayran drinken mmmm

"Stilte is de taal van God, al het andere is slechte vertaling."*  

– Rumi  

Waar zijn het vest en sjaaltje van Hetty gebleven? We komen er maar niet achter. Gisteren had ze ze nog toen we instapten in de taxi, en nu zijn ze spoorloos. Hetty is helemaal van slag door dit mysterie. Haar oude, heel oude vestje... weg.  

Dan maar zonder. We vertrekken met twee verschillende taxi’s naar het punt waar we geëindigd waren en ontmoeten daar de kampeerders. Afgelopen nacht was het 7 graden – gelukkig voor hen. De route loopt over een heuvel zonder echte paden, langs een zonnepark. Het landschap is kaal, geen bomen, en voor het eerst lopen we boven de 1.000 meter. Daarna volgt een stop bij een moskee en een mannentheehuis. Een beetje vies, maar je kunt niet alles hebben. Er was thee en Nescafé, en we lunchten met spullen uit het winkeltje ernaast.  

Vervolgens sjouwen we door de grote stad. Best interessant als je houdt van andere culturen en steden. De jongeren zien er opvallend modern uit.  

Vanavond naar een soefi-muziekoptreden. Met koekjes, thee en prachtige klanken. Een violist begeleidde zichzelf met zang. Of het nu kwam omdat Mehmet opa was geworden of gewoon door de magie – het werd een feest met een van Turkijes beste muzikanten. Echt indrukwekkend: soms ingetogen, dan weer uitgelaten vrolijk. Wij deden natuurlijk gezellig mee.

Ook een mini-interviewtje, inmiddels routine. De sterviolist en zanger, Sedat en zelfs onze ‘eigen’ cameraploeg (die we stiekem de kinderen noemen vanwege hun leeftijd 😄) kwamen aan bod.  

Morgen om 7.30 uur ontbijt, dus de bagage staat klaar. Ik houd het hier kort.  

Het vest? Nog steeds spoorloos.  

Groet en liefde 🙏