Dag 13, Osmaneli – Vezirhan, loopdag 10

*"Love is the religion, and the universe is the book." 

– Rumi  

We vertrokken om 8 uur, wandelklaar en op zoek naar ontbijt. De geplande ontbijttent was gesloten, dus liepen we terug naar een andere tent waar we soep en brood kregen. En thee, natuurlijk. Soep als ontbijt was een nieuwe ervaring, maar zeker geen slecht begin van de dag. Daarna gingen we op pad.  

Het was een prachtige wandeling, deze keer met twee nieuwe enthousiaste honden. In het begin hadden ze eindeloos veel energie, maar na een tijdje liepen ze rustig mee. De foto's spreken voor zich. Onderweg werden we uitgenodigd voor thee, en daar zeg je geen nee tegen. Dat blijft altijd leuk.  

Halverwege pauzeerden we in een theepark en maakten we onze eigen lunch. Omdat er nog veel honger was, kocht ik anderhalve kilo yoghurt voor de groep als aanvulling, plus een Magnum-ijsje voor Hetty. Met yoghurt, gemengde noten, een boterham en een stuk kaas hadden we weer genoeg energie om verder te gaan.  

Het tweede deel van de route was wat lastiger. Het pad was moeilijk begaanbaar, en een omweg zou veel extra kilometers betekenen. Dus kozen we voor de kortere route, wat inhield dat we moesten klauteren, ons omhoog moesten trekken, over een platgedrukte vangrail een rivier moesten oversteken en ons een weg moesten banen door prikkelplanten en brandnetels (die je maar beter eerst plat kunt slaan met je wandelstok).

Misschien was de langere route uiteindelijk net zo snel geweest – wel twee keer zo lang, maar dan hoefde je niet zo te struggelen.  

Op een gegeven moment moesten we zo'n 200 meter langs het spoor lopen – er was even geen andere optie. Er reed een lange containertrein voorbij, en de machinist was niet blij met ons. Ooit zal dit stuk route vast wat makkelijker worden.  

Dit was de eerste dag waarop ik weer echt het gevoel had in de bergen te zijn. Nog niet heel hoog, maar toch.  

Bij het eindpunt namen we de bus terug naar het hotel en aten we iets – een heerlijke schotel met aubergine en yoghurt. Omdat het zondag was, bezochten we nog een openluchtkerk. Met het uitzicht op de ondergaande zon was dat een mooie afsluiting van de dag.  

Hetty vindt dat deze pelgrimstocht tot nu toe echt alles heeft – een mooie samenvatting. Tot morgen, en veel liefde gewenst. 🙏