Pietralunga - Mocaiana, 17km, bewolkt

Pace e bene betekent liefde en vrede. Dan weten jullie wat Nelly ons altijd toewenst. Dus vandaag na een heel goed ontbijtbuffet, echt niet Italiaans, op pad voor 3 stijgingen en dalingen. We sluiten weer aan op de Duitse Rother gids en de Italiaanse route. We zien zowaar wat pelgrims. Vooral uit Duitsland. De Italianen zijn aan het werk. Huisvestingsproblemen voor Duitse studente in Utrecht met de vader besproken. 

Langzaam gaan wij voorwaarts. Hetty geniet en neemt 1 foto per 100 meter. Als we de foto's synchroniseren met de Google Cloud schrik ik me elke dag weer rot. 'Je moet me wel even helpen met kiezen welke ik weg kan gooien', zegt Hetty. Nou, mooi niet, daar is geen beginnen aan. Laat maar lekker staan 😊. 

Als je oog hebt voor je omgeving en de details daarin is dat natuurlijk een zegen. In feite is alles schoonheid. Van de panoramische uitzichten, tot slakken op het grassprietjes tot de oude Fiat Panda's. En Hetty leeft dat. 

De tocht vandaag is niet zo zwaar als de eerste dagen. Wel drie heuvels, de grootste is goed voor de 4 km stijgen van, geschat 10% stijging, de andere zijn korter. Maar de paden zijn beter, beetje zoals op de Camino on Spanje.

Dus je kan in een cadans komen. Twee stops zijn genoeg. Dan op weg naar het huis van wat blijkt een Maltese te zijn. Meneer pastoor in zijn parochie had een wandelschool met jongeren dus zat vol. En toen ik vroeg of hij een alternatief wist kwam hij met deze mevrouw op de proppen. Leuk mens, spreekt Engels en wat Duits, en kookt ook voor ons, en het ontbijt zal wel goed zitten. Ontvangen met Victor! En Hetty! En café latte uit de pergulatore en met gekookte melk. 

De lucht was bewolkt, 25 graden, klein windje, zoals je het wilt hebben. En scherpere contrasten. Daniëlle en Mandy, die ik ook het nummer had geappt, zo help je elkaar aan de adressen, zijn er ook.

Daniëlle heeft een soort klooster gescoord voor na Gubbio van de Sint Jacobs vereniging De Compestella (leuk die naam!, donativo, ook voor ons. Maar dat komt nog. Eerst een halve rustdag morgen, 9 km, en dan een hele dag erna in de middeleeuwse stad Gubbio. Dat wordt genieten. Trouwens vandaag ging het best heel goed met ons, ondanks dat Hetty niet zo goed geslapen had door allerlei pijnen, waarschijnlijk veroorzaakt door de artrose (niet overdag gelukkig).

Nu lekker ontspannen even op bed. Versturen hier blijft lastig. Geen wifi en langzame matige 4G. Maar we doen ons best. 

Liefde en vrede, Victor en Hetty 

Hier nog wat foto's, scherpstelling door op de foto's die je goed wil bekijken.