Pontassieve - Consuma, 8 september 2023, 18,5 km, 28 graden

Gisteren kwamen we tijdens de afdaling op een bospaadje allemaal patronen tegen. En een briefje in het Italiaans. Google vertaalde het en het betekende dat dit de vaste stek was waar ze houtduiven schoten. Nu zat het er mentaal echt niet in de we om zouden keren. Echt never nooit niet. Dus ik riep heel hard, ik ben geen houtduif. Ik ben geeeeen. Buiten adem probeerde ik nog, ik bennnnn…. En dat heeft flink geholpen. Er klonk geen enkel schot. Dus gelukkig geen Greg Lemond achterwerk met gaatjes erin. Kijk zelf, geen gaatjes. 

Die heeft een tijd niet kunnen fietsen, met dank aan zijn broer. Maar dat allemaal terzijde. 

Vandaag de zwaarste etappe volgens alles. En alles had weer eens gelijk. Alles heeft altijd gelijk. Vandaag een etappe die alleen maar omhoog ging. Alleen maar.

En wel 1000 meter. En na gisteren was dat geen feest. Ja, wel mooi, maar mooi is niet hetzelfde als feest. Half negen op pad. Dat het 30 graden zou worden, daar trekken wij ons gewoon niets van aan. Lekker ontbijten met Griekse Yoghurt, koffie en toast met Goudse jonge kaas. Maar daarna echt op pad. Eerst terug naar de route, dan de brug over en dan omhoog. Maar gelukkig eerst een kroeg met oud espressoapparaat wat nog op menselijk opgewekte druk gaat en oude sinaasappelpers en heerlijke cheesecake.

Hetty loopt met een vrouw (bezoekster of kennis van de eigenaar?) even mee naar boven om de B&B te zien. Daarna weer op pad naar boven. Verkeerd lopen (wij waren niet de enige bleek) en weer naar boven. Gelukkig veel schaduw en wind. Pauzeren, weer toast met Goudse jonge kaas (zonder boter moet je die kaas hebben of brie, maar die stinkt in de rugzak). Na 12 km stijgen dreigen mijn schouders, nek en rug het te begeven. De dag van gisteren is nog niet verwerkt. Even liggen en een paar yoga oefening volgen.

En als herboren jonge god ga ik weer verder. Hetty loopt als een jonge hinde voor me uit te huppelen. Uiteindelijk komen we in Consuma. Luca ontvangt ons en geeft ons een fijne kamer. En dan, douchen, wassen, was ophangen en een biertje en café latte gaan scoren. Om 7 uur is het eten. Na de versnaperingen gaan we op de Crocs terug om daar op tijd te zijn. We krijgen echt al een wielrenners tenue zien we.  

Bij het eten is het gezellig met Daniëlle, net als Hetty geboren is Geleen, Edmund, onze Duits sprekende Italiaan en een Koreaanse dame. Het was heel gezellig.

Ik zou bijna zeggen, een Camino gevoel. Ook onze Duitser kwamen we tegen omdat die naar een andere slaapplaats ging. Van Edmund hoorde we dat hij in zijn hangmat naast de Arno opgegeten was door de muggen gisteren. 

Morgen gaat het naar beneden en maar 15 km, maar we slapen een stukje verder. Morgen is het zaterdag dus er moeten wat te eten scoren voor zondag, want dan zitten we met alleen een bed, zonder dekens of wat dan ook, zonder eten, in een klooster. Morgen zullen we wellicht nog wat anderen zien. Wij hebben een appartement bij een kasteel. De eigenaar van dit plekje nu zei al zoiets van dat die Nederlanders wel genoeg geld hadden (grapje) maar in feite gewoon een leuke deal via Genius 3 van Booking. Edmund zien we nog wel in het klooster, Daniëlle waarschijnlijk wel in de stad. De Koreaanse dame ook wel ergens vermoed ik.

Eerst nu gaan slapen en de tijgerbalsem gebruiken (andersom is beter denk ik).

Tot morgen.

Victor en Hetty 

En nu nu nog een paar foto's.