As Seixas - A Peroxa 14 km 11-09-2023

Na de rust het rumoer. 

De Primitivo is gedaan. Dat weet je vooraf. Bij het grote dorp Melide, voegt de Camino Primitivo bij de Camino Frances. Deze heb ik in 2019 met Peter en Victor gelopen. Ik kom op bekend terrein. Dat is precies waar ik vanmiddag met ons groepje doorheen wandelde. We zijn er niet gestopt. Hebben wel een foto dat we de Primitivo “af” hebben. 

We gaan de grotere plaatsen voorbij zodat we de drukte wat kunnen vermijden. Dat lukt prima. Het laatste stukje van de Primitivo is en blijft zo mooi. Nog lekker rustig. 

De Albergue waar we vannacht hebben geslapen was weer helemaal top. Daar heb ik ook gebruik gemaakt van de wasservice, net als de anderen. Ook de meegezeulde natte was maar afgegeven en alles laten wassen en drogen. We betalen samen dus dat is maar een paar euro en alles is weer schoon. Dat is weer opgelost. 

We hebben ook diner mogelijkheden, menu del dia, ook maar een paar euro. Heerlijke gemixte salade, stukje kip met patatjes, ijsje toe. Ik drink er een lekker koud biertje bij. Het is natuurlijk geen top, top, top kwaliteit maar het geeft weer energie. 

Na het eten fijne gesprekken met elkaar. Er komt nog een pelgrim bij ons zitten met zijn gitaar. Hij speelt een stukje, mooi het raakt, iedereen is heel stil. Ik zal het filmpje proberen te plaatsen in deze blog. (Lukt nu nog niet)

Vanmorgen weer vroeg op en echt rustig aan alles weer inpakken. Ik heb zelfs nog tijd om de blog van gisteren te maken daar was ik gisteren niet aan toe gekomen maar ik heb jullie dus vanmorgen “bijgepraat”. 👍🏼👍🏼 

Tony slaapt uit, de rest gaat een voor een op weg. Door de mist. Beetje koud maar al snel wordt ik warm door het klimmen. En weer is het zo mooi. Het is geweldig om hier in alle rust te lopen. Lekker in gedachten, lekker om me heen kijken genieten. Geen ontbijt, dus opletten of er iets komt. Natuurlijk komt er wat. Na een kleine twee uurtjes komt er een barretje met van alles te drinken én te eten. Daar gaan we weer, koffie con leche, tortilla en versgeperste sinaasappelsap. 

De dame die bediend, mhhh, geen zonnetje in huis. Ik voel me weer opgeladen. 

Na het ontbijt dus verder door naar Melide en daar “overstappen” op de Frances. Dat lukt prima en we zien inderdaad de pelgrims veranderen. Kleine rugzakjes, toch iets anders gekleed, sommige hebben het zwaar, zijn net gestart en lopen maar een kleine afstand. Mij stort het niet maar er zijn “echte” pelgrims die er moeite mee hebben. Ach ieder zijn weg. 

Nu ben ik alweer heerlijk gedoucht, met mijn benen heerlijk in het koude zwembad gebungeld, wat gegeten, en nu op het terras in de zon (half half dan) de blog schrijven. 

O ja, vandaag met de hand de was gedaan. 😜

Nog twee dagen en dan ben ik in Santiago. Het gaat snel, het gaat Camino. 

Salud Wim