Florence - Pontassieve, 7 september 2023, 31 graden

Vanochtend eerst nog uitgebreid ontbeten. Beetje uitstel gedrag. Maar het was zo lekker. En dan, als je inpakt, moeten er nog wat beslissingen worden genomen. Die lekkere Franse kaas en die maaltijd achterlaten ivm het gewicht bijvoorbeeld. Dan, om een uur of 10 vertrekken we uiteindelijk. Eerst de auto op verzoek van een Italiaanse bewoner nog 2 meter naar voren gezet, dan kon hij makkelijker naar voren en dan recht naar achteren. Ik begreep zijn Italiaans en hij was blij. De laatste spullen in de auto gezet en daar gaan we. De rugzakken zijn zwaar. Toch weer zwaarder dan we dachten. We lopen naar de route toe op Maps.me. Goed voorbereid gisteren. Maar er zijn wegwerkzaamheden dus kunnen we niet onder de rijksweg door! Dan maar over op Google Maps, die had ik ook al klaar staan. Die voerde ons verder waar we over de rijksweg heen konden. Daarna kleinere wegen en een cafeetje. Bijna Spaanse prijzen voor de koffie, en dan zitten we op de route.

 En die gaat gelijk maar stevig omhoog over een paadje met keien. We worden ingehaald door een Duits sprekende Italiaan en praten even. We blijven stijgen. Toch iets anders dan de skiberg.

Ik zie op mijn GPX app dat we bijna het hoogste punt bereiken. Niet klagen maar dragen en bidden om kracht, heb ik van Peter geleerd, dus doorgaan. We komen bij het convento. Bankjes en schaduw. De Duits sprekende minderheid is er al en Hetty maakt een praatje. Daarna komt er een Duitse knul, ook een praatje. Later zien we hem in Pontassieve, waar hij kijkt waar hij zijn hangmat kan gaan hangen. Verder geen Pelgrims. 

Bij het Convento zou volgens het kaartje een watertappunt moeten zijn. En ondanks ons half litertje water wat we drinken voor vertrek, de koffie, de sapjes, de yoghurtjes, is ons literje al aardig aan het slinken. Dan ontdek ik de kraan. Achter een gesloten hek. Maar een hek met een slot in het midden. Als je dan de grendel uit de grond haalt is mijn ervaring kan je het hek gewoon openduwen en komt het slot open. En jawel. Water getapt. Anderhalve liter wordt het nu. Als dat op is zitten we dus al aan de 2 liter water. 

We gaan we verder. Een wel heel lastige afdaling. Hetty is er niet zo blij mee. Maar niet klagen maar …. Voor het dorp zit een kroeg en restaurant weten wij uit het boekje. Het water is weer op en dus aan de tonic, gebak en een hele grote bier (ze hebben hier van de 0.6 liter flessen. Dat gaat er wel in. Na een telefoontje van Anita en een appje van Mariëtte weten we dat alles goed gaat met Roshi en onze buitenkant Pjotr. 

Uiteindelijke komen we dan toch in het dorp aan. We lopen de COOP binnen en halen alles voor een verse pasta met verse tortellinis met knoflook, paprika en pomodori saus. Met Italiaans geraspte kaas, salade met appel, walnoten, mozarella, olijfolie en balsamicoazijn. Nu nog het appartement vinden. Dat lukt, ik hoor Victor roepen vanaf een derde etage. We komen in een wel heel mooi appartement. We zijn alleen daar en hebben dus 2 badkamers, 2 slaapkamers, een eetkeuken en een woonkamer. Zo dan. 

Dan eerst douchen en daarna koken. Nu begint de machine toch wel wat te haperen. Hetty doet een kleine siësta. 

Maar het wonder geschiedt. De maaltijd is heerlijk, gezond en vol met eiwitten, en vegetarisch natuurlijk.

Zo, dan de dag van morgen voorbereiden, jullie opmerkingen en blogs lezen en mijn eigen blog schrijven. Hetty is al onder zeil. Morgen niet koken, is inclusief, bij een echte berggids en zijn vrouw die ook veel voor de Via Franciscus doen. 

Welterusten

Victor en Hetty 

En hier nog wat foto's