Antella - Florence - Antella, 6 september 2023 (15,6 km)

Het slapen ging niet vanzelf. Hetty wilde de airco niet aan om alvast aan de warmte te wennen. En de kerkklok, hemelsbreed 100 meter, met de klokkentoren precies op onze hoogte, ging elk half uur.

Mooi geluid hoor, daar niet van, maar waarom zo hard 🥴

Na een heerlijk ontbijt in de schaduw op ons terras naar de route gereden en via de route, de Via Francesco, naar Florence gelopen. Tegengestelde richting dus. Door een groen gebied langs de Arno. De rivier die wel eens problemen geeft door over te stromen. Zo is de kerk Santa Croce,

het startpunt van de route, ook regelmatig overstroomd en er hangt ook een kruis dat ooit uit de modder gehaald is. Toen de Franciscanen in 1206 bedachten daar een kerkje te bouwen (ze werden eerst voor bedelaars aangezien trouwens en weigerden eten te aanvaarden die hen door monniken werd aangeboden) kozen ze voor het arme deel van Florence, zoals de volgelingen van Franciscus betaamden. Met alle problemen van dien. Maar goed, de kerk staat en is bijzonder, en 2 van mijn helden, Gallileo en Machiavelli, naast Michelangelo, liggen er begraven. Hetty bedacht dat een kerk bekijken voor haar net zo vermoeiend was als voor mij stadten. Maar dat heeft ze weer niet bij alle kerken. Voor de kerk moest je trouwens 8 euro entree betalen die Hetty nog probeerde op grond van onze leeftijd naar beneden te krijgen. Maar nee, dat soort regelingen hadden ze alleen voor kinderen. En pelgrims dan? Ik liet mijn Tau kruis, het symbool van de route, de man straalde helemaal en vond het leuk, maar korting nee. We leken wel een stel sjacherende Turken. Wel de stempel! 

De tocht erheen ging goed al werd het 31 graden, maar er was een lekker windje, code geel volgens de Italianen 😂. Eerst de kerk bekeken én zogezegd onze eerste stempel gehaald in ons Pelgrimspaspoort. Daarna wat gekeken en gegeten en toen naar de brug. De Ponte Vecchio.

Een bekende brug, met winkeltjes, waar het tegenwoordig vooral om het goud gaat, maar wat een hoop toeristen. En dan die goudwinkels. Hierna naar een hoog uitkijkpunt, gelijk de eerste hoogtemeters maken. 

Toen hadden we het wel gezien, de kathedraal lieten we maar zitten. Vorige keer al gezien. Want we moesten nog even een wasje draaien, bier en sinaasappelsap kopen en wat koken. En klaar zijn voor morgen om de eerste etappe te gaan doen, waar we dus al een stukje van gelopen hebben. Nu aan het Weisbier uit Duitsland en Hetty aan de sap. Was gedraaid. Nu nog even koken. 

Met liefdevolle groet Victor en Hetty

Hieronder nog een paar foto's