Gubbio - Gubbio, 9 km, rustdag

Na een ontbijt bij de nonnen op pad. We hebben van de anderen gehoord over de kabelbaan, waar je in een canine staat en er in moet springen en dan in een soort kippengaas koker naar boven gaat. Dus op pad. En inderdaad, de beschrijving klopt.

Na het kopen van de kaartjes staan we op een rode stip. En komt zo'n rond kippengaas ding aan. De man opent het de deur van de cilinder en Hetty moet erin springen, de cilinder gaat automatisch door en komt bij rode stip 2, waar ik sta, en ik krijg de wenk nu even een paar stappen te doen en er achter Hetty springen. Apart. En dan omhoog. In de frisse lucht. Overal ruimte. Erg leuk, een beetje spannend.

En dan nog het uitstappen. Iemand gebaard om met je neus naar de deurkant te staan, trekt daarna, als je bij hem bent, de deur open, en je moet er uit springen en meelopen met de vaart die je hebt. En dan Hetty nog. Voor sukkels kunnen ze de boel vertragen door op een knop te drukken, maar dat was natuurlijk niet nodig voor ons. Soepele pelgrims.

Boven waait het wat en heb je een mooie terras. Over Gubbio heen kijkend drinken wij ons cappuccino en café latte.

De kerk en klooster zijn niet onaardig. En we picknicken lekker aan een tuintafel tegen de muur van de kerk. En daarna nog een keer terug natuurlijk. Erg leuk al met al.

Daarna richting oude arena,

de Coop (overmorgen is het zondag) en een grafheuvel. 

En heerlijk gegeten in de avond. Hetty iets van dier, en ik een heerlijke ravioli, met gorgonzola, walnoot en nog wat. Bruschetta erbij, Hetty ijs toe,

wijntje, waterje en vooraf allerlei dingen op een spies. Afsluiten met koffie. Onder een op maat gemaakte met led verlichting uitgevoerde mega parasol waar de regen inmiddels op neerdaalde. Dan terug naar het klooster, jasje aan, Woonbron paraplu op (slechts 150 gram) en aanbellen bij ons stadsklooster. Netjes voor 9 uur want de nonnen hebben al om 6.30 lauden. De paraplu moet in een bak! Want anders wordt de boel nat. In dit klooster hebben ze een echte Lourdes tuin. Naast Maria en Bernadette en de grot staat er ook een trampoline en maken de kinderen in de ochtend een oorverdovende lawaai. De zusters geven ook de kinderen les of organiseren dat. De kinderen hebben over hun kleren een uniformpje aan, iets blauws voor de jongens en iets roze voor de meisjes. Zoals het hoort 😊. Ondanks de stijve zusters (soms letterlijk als ze wat gymnastiek doen in de gang) is het daardoor levendig.

Een ander klooster heeft ook kinderen maar geen zusters en is een Montessorischool. Op het grote plein moeten de kinderen een wedstrijdje doen in achteruit lopen en daarna vooruit lopen. Foto's maken wordt, zoals nu overal in Europa, niet op prijs gesteld. 

Tussendoor nog een plek, waarschijnlijk ooit een klooster, waar de middeleeuwse vaardigheden worden beoefend en getoont. Kalligrafie met ganzenveer en allerlei inktsoorten en kleuren (Hetty krijgt haar naam op perkament geschreven),

boekbinden, maar ook allerlei middeleeuwse muziekinstrumenten, uit allerlei landen. De muziekjongen (jonge jongen, oude ziel) liet ons allerlei instrumenten horen.

Heel erg leuk.

En dan voorbereiding voor morgen als we naar een soort religieus iets gaan om te slapen, met vrijwilligers. Gewoon weer lopen. We zijn er nog niet. 

Vandaag nog via Wim een mede pelgrim geholpen die problemen had met haar Apple. Ook leuk!

Tussen door naar de oude arena geweest en zo kwamen we nog een grafmonumenten uit de eerste eeuw voor Christus tegen. Zo krijg je de dag wel om. 

Het Romeinse grafmonument wordt traditioneel geïdentificeerd met dat van Pomponio Grecino, prefect van Iguvium. Alleen de grote externe trommel in cementconglomeraat blijft ervan over, terwijl de bekleding die oorspronkelijk uit de kalkstenen basis rees, verdwenen is.

 De grafkamer bestaat uit een vierkante ruimte bedekt met een tongewelf. Dan weet u dat ook. 

Beetje kris kras dit verslag maar het is al laat en de fles wijn moet nog op. Morgen verder en verder met lopen. De rugzak zal zwaar zijn met alle etenswaren.

Klik voor verscherping van de foto's even op de foto.

Vrede en liefde,

Victor en Hetty