22 september 2024, als je niets hoort van ons dan zijn we wellicht vermoord, Gijón - Tamón

 'Als je alles zo wilt als thuis kan je net zo goed thuisblijven'.  

Je gaat wel eens de mist in. Je denkt van, lekker, even rustig opstarten na de rustdag. Weer langzaam opbouwen naar de 20 plus, dus een kamer op 17 km. Via Booking, wat kan er misgaan? Wat er mis kan gaan is het volgende:

Het is zondag. En in Spanje op het plattere land of platteland, betekent dat er dan veel dicht is. Maar dat een vrachtwagen café (waar Wim nog zat 2 dagen geleden) was gesloten, daar had ik niet op gerekend. De bar die daarn ooka kwam sloot toen wij er aankwamen, en de mevrouw was niet onvriendelijk maar dicht was dicht. Kassa gesloten. Maar wij kijken naar de positieve kanten van de mens 🥴. OK, dan maar gelijk naar het pension. Beetje moeilijk te vinden maar met hulp van de mensen hier gevonden. De bar, waar we wat wilde eten is gesloten. Zondag nietwaar.  Dan maar inchecken... We kloppen ergens op een deur.

Niemand. We lopen achterom. Dan komt er iemand. Een vrouw van 35 met een pet tegen de zijkant van haar gezicht. Heeft ze geen oor meer, of heeft ze een wond? Geen idee. Ze kijkt op haar telefoon en ja, we staan erin. We lopen mee om het gebouw heen. Ooit wel mooi maar nu onderkomen. Ze opent een huisje voor ons. En zegt even de handdoeken en dergelijke te gaan halen. Dan komt ze met de spullen terug. Ze heeft nu een pet op met een flap achter en een gaasje voor haar mond, ik denk iets van een imker tegen de bijen. Ze spreekt goed Engels en het inchecken gaat snel, ze vult vlot en netjes de formulieren in met onze paspoortgegevens en we tekenen, zoals overal in Spanje. Dan vertrekt ze. Hetty gaat op onderzoek uit en constateert dat eer al een jaar geen onderhoud is gedaan. Op grond van de lengte van de niet geknipte heg. Het is onderkomen, de douchedeur is oud, maar binnen verder netjes. Veel hanen lopen er rond met een spaarzame kip ertussen. Zou ze niet herkent willen worden?  Wordt ze gezocht door de politie? Een fobie? Er is één ander appartement verhuurd zien we. 

Ze vertelt ons nog dat de bar maandag om 5 uur in de ochtend weer opengaat. Dus ontbijt is geen probleem. Hier is de drank automaat achter een hek beland en leeg. We hebben een magnetron, koelkast, inductieplaatjes, alleen, op zondag, geen eten te koop. Hier is geen winkel trouwens. Voor de echt geïnteresseerde, hier zitten we; 43,535575-5,833533. 

We kunnen dus koken maar hebben niets bij ons. Maar: we hebben koffie, truffels,

pinda's, toast, wasa en andere volkoren crackers.Camembertspread, plakjes kaas ... En dat is het wel. Dus morgen uitkijken naar het ontbijt. 

Maar verder, een mooie dag. Het begon nattig maar vanaf kwart over 9 was het droog.

De stad uitlopen, daarna door de zware industrie, prachtig allemaal, al zouden de meeste wandelaars gillend weglopen. Dystopisch, maar mooi, beetje Mad Max achtig, maar zo zullen we tenslotte allemaal eindigen voordat het weer beter wordt.

We zitten nu heerlijk in een zonnetje en klagen niet. De boiler is aan, we hebben koffie en vanavond thee met pinda's. Maar gisteren zo lekker en best veel gegeten dus dit is wel even goed zo. 

Na onze prachtige toekomst gezien te hebben een heerlijk natuurgebied in en af en toe een steekvlieg. Nu alles voor morgen voorbereiden... Want morgen toch iets anders plannen. 

Tot zover ... 

een bord langs de weg, Italiaans ...

... en ademend ... briesjes die zich verspreiden over landen zonder grenzen ...

'Je ontdekt dat een ‘verveeld mens’ niet is wie je bent. Verveling is gewoon een geconditioneerde energiebeweging in je. Je bent ook niet een boos, verdrietig of angstig mens. Verveling, woede, treurigheid of angst zijn geen ‘jijen’, ze zijn niet persoonlijk. Het zijn toestanden van het menselijk verstand. Ze komen en gaan.'

Eckhart Tolle