Een dag op reis naar De Norte

Schema

Wat is het schema? Simpel, tram-trein-vliegtuig. Deel 1 en 2 gaat goed. Ik zit nu in een spiksplinternieuwe trein en vertrek nu vanaf R’dam CS. Lekker luxe. Vanmorgen de laatste kleine dingen geregeld en natuurlijk met dikke knuffels van Mariëtte en Nikita afscheid genomen. Da’s toch altijd best wel pittig. Zomaar weer 5 á 6 weken weg. Maar het gevoel en de lieve wensen waarmee ik wordt “uitgezwaaid” geven zo’n fijn gevoel. Dat maakt deze Camino extra mooi. Nu dus een uurtje in trein, echt relaxed. Straks zie ik Hetty en Victor, en dan is het al echt Camino.

Tijdreizen

Een sprongetje in de tijd, voordeel van een blog, je kunt lekker tijdreizen. Ik heb er als eens meer over geschreven. Ik ben op Eindhoven Airport. Reizen met het OV gaat me goed af ik kom zelden problemen tegen. Er is hier een mooi “Self-service bagage drop-off”. Perfect. Ik haal mijn flightbag uit mijn kleine rugzak en vouw die open. Ik pak mijn Camino-schelp, die op mijn rugzak hangt, in met een grote rode zakdoek. Hopelijk zo goed beschermt tegen het betere gooi en smijtwerk van de bagageafhandeling. En anders is het tijd voor een nieuwe schelp na vijf jaar trouwe dienst misschien ook wel goed. Ik ga het zien in Bilbao. 

Dus selfservice inchecken, nou mooi niet. Rood scherm. Lijkt “wie is de mol” wel. Nou ik niet ben wel de pineut. Mag nog niet inchecken volgens de gastdame, het is nog te vroeg. Oké die snap ik. Ik hou ervan, als ik zo op reis ben, dat ik dat lekker relaxed kan doen. Dat betekent dat ik wel eens te vroeg ben. Ik ga op een stoeltje zitten en ga eens observeren. Dat doe ik graag. Er komt van alles voorbij en in alle staten. Relaxed, zoekend, nerveus, onzeker, gespannen. Maar ook blij, opgewonden, vrolijk, zelfverzekerd. Mooi om te zien. Ik vind het best druk. Veel vertrekkende mensen. Onze vlucht is achter in de middag ben, benieuwd of het dan wat rustiger is. Nu lekker zitten en wachten op Victor en Hetty. 

Daar zijn ze

En dat is gelukt. Ineens staat Victor voor me met zijn bekende zen lach. Ondank dat het nog geen 24 uur geleden is dat we elkaar hebben gezien is de begroeting weer hartelijk. Hetty zit wat verderop, daar loop ik zo naar toe. Ik sta weer in de rij voor de selfservice check-in bagage. Nu mag ik wel. Dat gaat erg simpel en snel. Scannen van je boarding-pas, veiligheidsvragen lezen en op oké drukken.  Dan label printen, bevestigen nog een keer scannen met een handscanner, lijkt de supermarkt wel, en klaar. Ik zie mijn rugzak langzaam wegschuiven naar de ondergrondse wereld van de sorteerruimte in de hoop dat hij in Bilbao weer uitgespuugd wordt. 😜 

Geweldig om weer op pad te zijn met Victor en Hetty. We doden de wachttijd met koffie , broodje en mooie gesprekken. Lekker buiten op een terras. 

Vliegen

Nu staan we klaar om te vertrekken. We rijden naar de landingsbaan om zo meteen de lucht in te gaan. Lekker gevoel. Ik ga ff kijken. 😜

Zo, we “hangen” in de lucht, over een uur en 45 minuten Bilbao! 

Hostel

En………..we zijn geland veilig en wel en ook met de bus en nog wat lopen naar de of het hostel. En nu in een Spaanse kroeg tapas en een biertje. Hier zatten we in 2022 ook. Lekker na zo’n lange dag. Victor en Hetty lezen de blog van Caroline ik geloof dat het daar weer chaos was. Leuke chaos dan. Hier gaat alles prima tot nu toe. Echte lakens en handdoeken in het hostel. Gewoon een simpele kamer twee stapel bedden. Dat voldoet. 

De Spaanse kroeg en tapas

We lopen nog even naar beneden naar een Spaanse kroeg waar we in 2022 ook hebben gezeten het regent dus we gaan lekker binnen zitten. Biertje, wijntje en tapas. Heerlijk.

Morgen met twee bussen naar Castro-Urdiales en dan naar de volgende albergue. Vrijdag dan echt de wandelstart. Het is begonnen het is weer Camino. O ja, de schelp……..heeft het overleeft. 

Buen Camino

Wim