Santona - Guemes, 8 september 2024

Wat een tocht, en een mooie en zware tocht. In Wim zijn blog las ik het al aan de ontbijttafel. Die berg tussen strand en strand. Toen wist ik het weer van 11 jaar geleden. Wim schreef dat hij 2 keer onderuit was gegaan, en een keer zich van een wortel had moeten bevrijden met zijn Santiago zakmes. Je denkt, het is een souvenir maar nee, zo’n Zwitserse zakmes is noodzaak. Gisteren nog, zakmes thuis gelaten en ja, hebben ze geen kurkentrekker. Heb ik met mijn mes de kurk van boven op moeten slopen. Tot halverwege. Toen kon ik hem doordrukken, waarop de Rioja omhoog spoot en mijn t-shirt rood ipv geel kleurde en de tafel onder de kurkdeeltjes zaten en onder rodewijn. Maar, het was het waard 😂. Of had ik dit al verteld? Geeft niet. Alles gebeurt tegelijkertijd volgens de nieuwe inzichten alleen wij beleven het lineair. Maar verder gaat het wel goed met me hoor.

Machtige tocht, eindelijk herinneringendie terugkomen van 11 jaar geleden, ook aan dat mooie strand met al die rotsen erin. Echt werken. Die rotsen zijn echt moeilijk. En de natte klei loopt schuin naar beneden, gelukkig kan je met de stokken je tegenhouden. Leven de stokken. Ook kan je jezelf naar boven duwen.

Tussendoor naar een restaurant geweest welke 200 meter van de route lag. Hetty wilde een kans op een WC in plaats van prikkende brem niet laten lopen. Vera loopt door. We (of eigenlijk ik) gaan gelijk wat lunchen en wij gaan café con leche drinken. Tortilla en belegde kleine stokbroodjes …

Daarna verder. Best lang. Nu bij een camping om uit te rusten waar we koffie drinken en gelijk ons yoghurtjes soldaat maken. En nu binnen bij Pater Ernesto.

Wat is dat groot geworden. Maar er is plek voor iedereen. Vera is hier ook ergens, nog niet gezien, Elza zit een dorp achter ons en Wim een stad voor ons. En Hetty zit naast me 😍, de schat. Om half acht een bijeenkomst, nog steeds met Ernesto, en daarna wat eten. Veel tafels en stoelen heb ik al gezien. Ernesto hield een praatje voor het eten.  Erg moralistisch, hij bedoelt het goed, aardige man, maar het had wel in de helft van de tijd gekund. Het eten was heerlijk. Veel drukte. En de afsluiting was ook weer iets te lang. Maar geweldige plek!

Morgen verder. 

Gelijkmoedigheid beschouwt alle ervaringen—zowel de aangena-me als de onaangename (én de neutrale!)—als volkomen gelijk-waardig.