Donderdag 5 september 2024, Bilbao - Castro Urdiales

De soap bij de bushalte 

Na een goede nacht op een hard matras in onze 4 persoonskamer dronken we koffie in het keukentje. De oploskoffie en de waterkoker stonden klaar en toast met kaas genoeg in voorraad. En dan relaxed op weg naar het busstation. Onderweg in een barretje ontbijt, 2 tostadas met cafe con leche. Dan de weg van herkenning. Hoe Wim, Peter en ik gelopen hadden en de plek waar wij drieën op dezelfde route kwamen. En toen vlakbij het busstation kwamen we langs het terras waar Peter besloot zijn rugzak in de wilgen te hangen en een kanariegele rolkoffer kocht. Ik redde de rugzak (die heeft Hetty nog gebruikt in Italië en is toen weer verder naar Karin gegaan).

En toen het busstation. Wat blijkt, er is toch een rechtstreekse bus. Maar de CB maatschappij is gesloten, maar heeft wel een automaat. De andere tickets laten we zitten die we al hadden, want deze move scheelt veel tijd en gaat met 1 ipv 2 bussen. En de tickets waren goedkoop. Dus wij bij de automaat. Een ticket OK. Maar de rest… niets. Verder bij een andere automaat. Jawel. Nog 2 tickets. Dus wij met drie tickets naar de bus. Instappen en ja … de buschauffeur deed moeilijk. Want ‘menor’, die korting, was niet voor ouderen maar voor kinderen tot 4 jaar 😂😂. Het wordt bijna een ‘Caroline’ verhaal die met Els altijd van dit soort stunts uithaalt. Nu wij dus. 

De handdoek 

Bij ons eerste ontbijt heeft Hetty trouwens een raadsel. Zij heeft een natte handdoek in de verder geheel droge bagage zitten die niet gebruikt is. Hoe kan dat? Wel was het zo dat de bagage open was nadat we in Spanje aankwamen. Zat wel gewoon in de flightbag, maar een paar sluitingen waren open. En nu dus de natte handdoek? Help ons dit raadsel op te lossen. 

Uiteindelijk komen we dus razendsnel in Castro (de andere tickets zijn jammer maar helaas) en landen op een terras. We appen in onze whatsapp groep dat we met z’n drieën op terras zitten. Elza is op weg en we appen Vera dat we naar de kathedraal gaan hierna. We zien Elza met groot enthousiasme en na haar koffie naar de kathedraal waar Vera komt aanlopen. Hoe leuk allemaal. Daarna naar onze slaapplaats. Vera en Elza nemen de bus en de rest gaat lopen. Mede omdat we bij de Lidl wat boodschappen doen om te koken. Gewapend met wijn en eten gaan we op weg naar onze auberge. Voor ons de eerste stijgingen. Daar bleek geen kookplaat maar met een magnetron (pasta koken) en een frituurpan (uien en knoflook bakken en daarna paprika en tomaten en courgette bakken) komen we er wel. Met lekker veel kaas. De smaak valt reuze mee, wel lekker en de wijn en stokbrood met verse boter maakt het af. 

Kortom, een heerlijke dag. Morgen aan de bak!

Vrouwenvoetbal Champions League bij het Bilbao stadion

Boeddha: 

Het lichaam is vergankelijk; gewaarwordingen zijn vergankelijk; percepties zijn vergankelijk; sankhara’s zijn vergankelijk; bewustzijn is vergankelijk.

Wanneer de mens niet kan/wil/durft aanvaarden dat ‘alles wat ontstaat ook vergaat’, gaat hij verhalen verzinnen die niet op feiten gebaseerd zijn.