Op weg van Noja naar Santander

De derde en laatste dag met Paul en Berry

Ja zo snel gaat dat. Ik zwerf nu drie dagen met beide heren over de Canino. Het is een mooi avontuur geworden met herkenbare elementen van de Camino. Wat zijn die dan, hoor ik jullie vragen, nou heel simpel. Diepgang en beleving van de weg wat de Camino je biedt. Soms iets simpels maar vaak is het dieper. Je relaties, je werk, je status in je leven, je twijfels, je verdriet, je recht op staan. Zo iets. Eigenlijk weer die “beroemde” reis naar binnen. 

Ik heb drie mooie dagen met Paul en Barry mogen lopen op de Camino de Norte. Verademend, een mooi avontuur voor hen en voor mij. 

Deze blog plaats ik wat later dan normaal. Gisterenavond was ik wat laat terug in het hostel waar ik slaap en wilde de anderen pelgrims niet storen met licht van mijn telefoonschermpje. 

Zaterdagavond laat ik beide heren achter op een bankje voor de kerk in Noja. Ze worden opgehaald hun overnachting is in een ander dorp. 

Mijn avond in Noja verloopt verder rustig. Ik eet een simpel maaltje bel even naar huis en kletsen gezellig met elkaar. Het gaat aan beide kanten goed. 

Zondag vroeg wacht ik buiten bij het bankje tot Paul en Berry weer worden teruggebracht. Om 09:00 zijn ze er. In het dorpje is het dan nog stil. Niemand te zien op één restauranthouder na die al bezig is de dag voor te bereiden. En de onvermijdelijke straatvegers die alles weer netjes maken. 

We vertrekken gelijk en wandelen het dorp uit. Vandaag weer een lange etappe ruim 30 km met als laatste deel een boottocht naar Santander. Het lopen gaat goed, geen last van de rugzak die zit stevig op mijn rug en is prima te doen. Het weer is geweldig om te lopen, droog, zonnetje en wat wind. 

De omgeving is weer zo mooi. Het doet eerder aan Oosterrijk of Zwitserland denken met het glooiend landschap en de “uitgestrooide” huizen. Prachtige vergezichten op de bergen richting het binnenland en omdat we vlak onder de kust lopen, zicht op de Cantabrische zee. 

Beide heren beseffen dat het maandag weer over is en hebben geen zin om terug te gaan. Dat kan ik heel goed begrijpen. We hebben dan ook geen haast vandaag en doen rustig aan. Ook wel fijn om de inspanningen van zo’n 70 km in drie dagen een beetje aan te kunnen. We laten het tempo wat zakken op verzoek en nemen een paar keer pauze. 

Deze route is niet uitbundig voorzien van horeca, maar een camping biedt uitkomst. Koffie, tortilla wat brood. Heerlijk. 

We vergapen ons aan de grote huizen waar we langs lopen, maar ook aan de oude verlaten bouwvallen die verzakt staan te wachten tot de natuur ze helemaal heeft opgeslokt. 

Na elke bocht of weer een stuk omhoog en omlaag, we moeten naar zeeniveau, ziet het er weer anders uit. Prachtig. Ik drink onderweg veel water en koop een lekker koud blikje cola voor wat snelle suikers. 

Het wordt warmer, de zon schijnt uitbundig. Dan zien we in de verte Santander liggen. Wat een geweldig gezicht. Ik hou goed de route in de gaten die we deels op de gele pijlen en markeringen lopen maar ook, met de route app erbij, kies ik het laatste stuk wat rechtstreeks richting de veerpont. Ik merk dat de vermoeidheid wat toeslaat bij een van de mannen dus langzaam aan. 

Bij de aanlegsteiger kopen we een ticket € 3,60 en zien de boot al aankomen. De oversteek duurt 20 minuten, een mooi tochtje naar Santander dat steeds groter en dichterbij in beeld komt. Dan is het voor mij toch altijd weer schakelen. Van de heerlijke rust van de route door het mooie landschap naar de drukte in een grote stad. 

We vinden snel het hotel van de beide mannen en mijn hostel ligt twee minuten verderop. We spreken af dat we eerst inchecken en de spullen alvast weg zetten en dan gaan we ons etappe drankje opzoeken. Dat verlengen we maar gelijk met wat eten. Ik wordt getrakteerd en zo bedankt voor mijn gezelschap en het wat begeleiden en wegwijs maken op de Camino. Ik heb het ernstige vermoeden dat er weer een besmetting heeft plaatsgevonden van het Caminovirus. Zeker bij een van hen. Het was mooi zo. 

Het is nu maandagmorgen en ik heb een rustdag. Als eerste ga ik slaapplaatsen regelen voor mijn Caminovrienden die ik vandaag weer ga ontmoeten en waar ik mijn Camino mee verder ga lopen. Dan ga ik de stad verkennen en vanmiddag aan de boulevard wachten op de boot waar ze mee aankomen. Ik kijk er naar uit ze weer te zien. Ik kijk uit naar het vervolg van de tocht. Ik kijk uit naar de Camino

Buen Camino

Wim

PS:

Ik lees al jullie reactie, reageer niet altijd maar het is zó fijn om ze te lezen. Voor mij zeker een belangrijk onderdeel van mijn Camino.